The Light will stay on . . . 11 years after

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

FM 751, 26 χρόνια μετά...

"Παράνομος κι αν ήταν ο σταθμός μας εμείς τον δέσαμε
με σπάγγους και με σύρματα..."

Λέγαμε μεταξύ μας οι ραδιο-πειρατές της αρχής της 10ετίας του '80...
1979 και η πρώτη ιδιόχειρη κατασκευή εξέπεμπψε στα FM, κάνοντάς με περιχαρή για το αποτέλεσμα.
Λαμπάτη, που λειτουργούσε κιόλας. Έπαιζα και με BLY αλλά ήταν ακριβή η καλογερική..



Τι όμορφα χρόνια τότε, με την πιθανότητα να σε μαζέψουν και να καταλήξεις σε μπουντρούμι, σίγουρα όχι ότι καλύτερο, αλλά δεν έπαυε να έχει τη "νοστιμιά" του, το και καλά παράνομο του πράγματος. Η αλήθεια είναι πως δεν πειράζαμε και κανέναν...
Η μπάντα των FM, άδεια, τελείως, (δεν μιλάω βέβαια για λεκανοπέδιο αττικής, επαρχία παίχτηκε το "έργο"). Διάλεγες συχνότητα και ήταν όλα πολύ εύκολα. Τα πάντα κατασκευασμένα με τα χέρια μας... από πομπό, μέχρι και τα δίπολα... κασσετόφωνο αυτοκινήτου για player των κασσετών... δίσκοι, κονσόλες φτιαγμένες με το χέρι...
Δοκιμές, αποστάσεις, ποιότητα ήχου (η αιτία που δεν ασχολήθηκα ποτέ με τα μεσαία), όλα εν κρυπτώ εν τω μεταξύ.
Οι αρμονικές συχνότητες στα κακοφτιαγμένα μηχανήματα, επηρέαζαν μέχρι και ...τους θερμοσίφωνες.... :-)


Μία η κύρια και άπειρες οι αρμονικές... ειδικά σε κοντινές αποστάσεις, γινόταν της κακομοίρας.

Θυμάμαι την τελευταία εκπομπή που έγινε την Κυριακή του Πάσχα του 1983... μετά από ξενύχτι διαρκείας 2 ημερών και κράτησε μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας... αποχαιρετιστήριο σε μια πενταετία για προσωπική ευχαρίστηση, βέβαια εξακολούθησε στα πλαίσια του επαγγέλματος η ενασχόληση αλλά δεν ήταν το ίδιο...


Μετά από σχεδόν 26 χρόνια, σε μια αποθήκη στο πατρικό μου, έπεσα επάνω σε κάποια από τα μηχανήματα εκείνης της εποχής, το τελευταίο, διατηρείται για κειμηλιακούς λόγους και αν μπεί στην πρίζα, λειτουργεί κανονικά ακόμη και σήμερα... μια κεραία, μουσική στο rca και έφυγε για αέρα...


Μαζί με τις αναμνήσεις της εποχής εκείνης πέρασε από το μυαλό και η αγνότητα και η ανεμελιά της... που χάθηκαν κι αυτά στο βάραθρο των 26 χρόνων... μαζί με τις φωνές της μάνας, που δεν τολμούσε να περάσει το κατώφλι της πόρτας του δωματίου, κινδυνεύοντας το λιγότερο από ηλεκτροπληξία... και τις ενστάσεις του πατέρα, "θα μας κλείσεις το σπίτι!!!!"....
(Στο πιό "καθαρό" μέρος του δωματίου από καλώδια, ήταν κάπως ...έτσι..., στο υπόλοιπο δωμάτιο, δεν πατιόταν ούτε το πάτωμα..., ανέβαινα στο κρεββάτι για να φτάσω στο γραφείο - ο Θεός να το πεί γραφείο). :-)



Το σπίτι φυσικά δεν έκλεισε, έτυχε να μην με πιάσουν ποτέ... και να περάσει "αναίμακτα" και εκείνη η περίοδος...

Ήταν ωραία, μα ωραία χρόνια όμως... αλλά τόσο μακρινά πλέον...




26 σχόλια:

  1. Όμορφες και αγνές μνήμες... μίας άλλης εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτή ... ίσως;

    Ίσως και όχι... φύλα τα μηχανήματα σαν τα μάτια σου... ποτέ δεν ξέρεις μπορεί να σου ξαναχρειαστούν...

    Αν όχι σε σένα ... σε κάποιον άλλον ή και ως πραγματικό μουσειακό υλικό.

    Μεγάλη Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. lipon simera me trelanes me thimises tin epoxi pou imoun 8 eton kai pigena sto radiofoniko stathmo tou xorgiou mou empena mesa akouga kathe ekpompi kai pisteua oti imoun sto pio magiko diastimoplio tou kosmou ase pou kathe fora pou kserostaliaza sta patomata tou studio ekana ta pio orea mousika mou taksidia...
    ta filia mou latremena

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Odiporos
    Πέρασε αγαπητέ, πέρασε και δεν γυρίζει πίσω, όπως τίποτα άλλο στη ζωή που ζούμε.

    Τα μηχανήματα έχουν συναισθηματική αξία, σαν κομμάτια της εποχής εκείνης μόνο για τον γράφοντα, που ξενυχτούσε αγκαλιά τους και η φωνή του με τη μουσική που επέλεγε, πέρασαν μέσα από τα εξαρτήματά τους για να γίνουν αέρας...

    Για όλους τους υπόλοιπους είναι απλά σκουπίδια...

    Καλή σας ημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ truth around us.........
    Καλό μου Παιδί, φαντάσου πως θα ήταν όταν, τα μουσικά ταξίδια τα έκανες, μαζί με όλο αυτό τον κόσμο, που ξενυχτούσε μαζί σου επί χρόνια...

    Έτσι ήταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. O Θείος μου είχε σταθμό στο σπίτι του κατά την περίοδο της Χούντας. Το είχανε πιάσει οι μπάτσοι, τον είχαν ξυλοκοπήσει αλλά μόλις βγήκε τον άνοιξε και πάλι. Μυαλό δεν έβαλε από τότε. Από αυτόν άλλωστε έχω κολλήσει το μικρόβιο του ηλεκτρονικού.
    Ενισχυτές Linear...όμορφα πράγματα
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ island
    Βρέ βρέ!
    Καλώς τον!
    Μια σχέση με τα καλώδια την υπέθετα, αλλά ηλεκτρονικό μικρόβιο, είναι ευχάριστη νότα!

    Το εξασκώ σαν επάγγελμα το χόμπυ μου, 23 χρόνια τώρα... δεν ξεπερνιέται... και το μικρόβιο των ερτζιανών ζωντανό είναι, στη θέση του, αλλά εκεί θα παραμείνει, σαν ζουζούνι... γέρασα πιά για τέτοια...
    Υπάρχουν άλλα μπροστά που δεν θα μ' αφήσουν να το χαρώ όπως θα ήθελα...

    Χαζεύω τα απομεινάρια της εποχής και θυμάμαι μόνο...

    Καλημέρα σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν σας έλεγα τώρα δα, πως σας κρατάει παρέα ο Άλφα44 από Παλιά Κοκκινιά θα με πιστεύατε;

    (γαμώ τα ραδιογωνιόμετρά μου μέσα...)




    ΥΓ. Πότε θα πιστέψω στ' αλήθεια άραγε πως ο κόσμος είναι πράγματι μικρός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αλήθεια να ξερες τι μνήμες ξεσήκωσες από τα παιδικά μας χρόνια φίλε μου. Καθόμασταν ατελείωτες ώρες στο ραδιόφωνο ακούγοντας τον ραδιοπειρατή της περιοχής μας ταξιδεύοντας μουσικά σε όλο τον κόσμο και βουτούσαμε στην πιο βαθιά φαντασία μας. Δεν έχουν σημασία μόνο για σένα αυτά τα μηχανήματα. Για όσους έζησαν αυτήν την χρυσή εποχή του ερασιτεχνικού ραδιοφώνου θα έχουν πάντα μια θέση στην καρδιά τους ως αναμνήσεις μιας όμορφης εποχής....να σε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τι μας θύμησες τώρα!
    ολονυχτίες στα κοριτσίστικα δωμάτια, αγκαλιά με το τηλέφωνο και το τραντζιστοράκι! στο ένα αυτί να ακούς τραγούδια και αφιερώσεις και στο άλλο η κολλητή που ακούει και αυτή τον ίδιο σταθμό!

    πόσα χρόνια μας γύρισες πίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Spy
    Άλφα44,πρέπει να συνενοηθούμε για τις συχνότητες μας, (αλήθεια, προτιμούσατε ψηλά ή χαμηλά;)92 ή 105 ας πούμε;

    751

    (Μικρός δεν λέτε τίποτα...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ geopit
    Καλώς ήλθατε,
    να είστε καλά κι εσείς.
    Περασμένα μεγαλεία, όμορφα χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ ria
    Ξέρω, ξέρω, άλλωστε και το τηλέφωνο εγώ το σήκωνα στις εποχές μου...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ξέρεις τι μου θύμησες;
    Την ταινία με τον Ψάλτη και τον πειρατικό σταθμό τους και φυσικά την θρυλική ατάκα για τον Κυριάκο : )))))
    Εκείνες οι εποχές αν και ήμουν παιδάκι : )))) ήταν υπέροχες έτσι όπως τις γνώρισα μέσα από ταινίες !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τι όμορφες αναμνήσεις...
    Χαχαχαχαχαχαχαχα
    Και εγώ πήγαινα σε έναν πειρατικό σταθμό...και έκανα την σέξυ γυναικεία φωνή...
    Χαχαχαχαχαχαχαχα
    Θυμάμαι ακόμα το τηλέφωνο του σταθμού...(23 χρόνια μετά!)
    δύο έξι έξι... εννέα εννέα και τέσσερα!!!!!
    Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
    Πολύ γέλιο...
    Πολύ καμάκι...
    και πολύ αθώα χρόνια....

    (ασφαλώς κα το πρώτο τηλέφωνο για αφιερώσεις που κτύπησε στην πρώτη εκπομπή.... ήταν ο πατέρας μου... να μου κάνει πλάκα..και να ζητήσει την Καραγκούνα....χχαχαχαχαχαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. πολύς κόσμος το έκανε από χόμπι...ο ξαδερφός μου στο χωριό...ηλεκτρονικός στο επάγγελμα...αφού είχε ξαφρίσει όλα τα βινύλια του father...για κανά 5αρι χρόνια εξέπεμπε...στον κάμπο του Ωρωπού..

    από την εκπομπή του γνώρισε και τη γυναίκα του...

    και μετά χώρισε...(άσχετο αλλά ήθελα να το πω)...

    την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ.ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΥΠΕΡΟΧΑ ΑΓΝΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ Anastasia
    Ήταν πολύ καλύτερα!
    Πιστέψτε με...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ aKanonisti
    Στο σπίτι, από όπου γινόταν και η εκπομπή, ο πατέρας μου δε με άκουγε, η μητέρα μου όμως (δεν άκουγαν ξένη μουσική, εν τω μεταξύ ήταν η μόνη που έπαιζα)... δεν ήξερε ποιός τραγουδιστής ή συγκρότημα έπαιζε κάθε φορά, αλλά της άρεσε ένα κομμάτι του Rod Stewart, που κάποτε της είχα πεί ότι πρίν ήταν νεκροθάφτης, οπότε μου έλεγε, "όποτε μπορείς, βάλε εκείνο το ωραίο του νεκροθάφτη να το ακούσω..."

    .............

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ Λασπολογος
    Καμακοεποχές αγαπητέ!!!
    Αμφότερες ομού οι πλευρές!!

    Όμορφες αναμηνήσεις, πολύ όμορφες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Τα μηχανήματα μας, για τον καθένα από μάς, είναι κομμάτι μας...
    Ζήσαμε πολλά μαζί τους, αξίζουν σε ατομικό επίπεδο την διαφύλαξη από το χρόνο. Ατομική ιστορία, λίγα κομμάτια αλουμινίου με εξαρτήματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ diVa
    Όχι βέβαια.
    Ήμουν απόλυτα ευθύς απέναντί σας.

    :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γιατί συνομωτείτε με τη νοσταλγία και αβαντάρετε την κατάθλιψη με τέτοιες αναρτήσεις;
    Ωραία δάχτυλα είχε ο ερασιτέχνης, παρεμπιπτόντως!

    Καλησπέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ pandora
    Εκ συνηθείας...

    Τα δάκτυλα του (αδύνατου τότε) ερασιτέχνη ήταν έτσι. Σήμερα τα δάκτυλα του επαγγελματία είναι κατά 20 κιλά παχύτερα...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πολύ ωραία η ανάρτηση έστω και αν την είδα λίγο καθυστερημένα. Επιτέλους ανακάλυψα ποιος ήταν υπεύθυνος όταν δεν δούλευε ο θερμοσίφωνας, με είχες ξεπαγιάσει! Δεν πειράζει, συγχωρητέος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ Vassilis

    Τα δικά μου μηχανήματα δούλευαν μια χαρά... φυσικά γνωρίζω κατασκευαστές που τα μηχανάκια τους ενοχλούσαν από θερμοσίφωνες μέχρι τους μεντεσέδες στις πόρτες...

    :-)) Λέμε τώρα...

    Καλώς ήλθατε, σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλώ, με την ησυχία σας..

._

._

Εξέχουν από το πάτωμα. (Θα τσακιστεί κανείς και άντε να τον μαζέψεις μετά...)


memories..

memories..