The Light will stay on . . . 11 years after

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Σαν σήμερα, πριν ένα χρόνο.

Σαν σήμερα, αυτή την ώρα που γράφω πριν ένα χρόνο σε ηλικία 51 ετών, έφυγε από κοντά μας μέλος της οικογενείας, χτυπημένο σε πολλά ζωτικά όργανα από αυτή τη γαμημένη αρρώστια.
Τον καρκίνο.
Ακόμη νομίζω πολλές φορές όταν ανοίγει η πόρτα του μαγαζιού μου, πως θα ακούσω τη φωνή του. Η απώλεια δεν έχει ακόμη γίνει συνειδητή. Από κανέναν μας. Πόσο μάλιστα για τους γονείς του, που ή ζωή τους ανάγκασε να ζουν και να έχουν θάψει ΔΥΟ παιδιά!
Δεν θέλω ποτέ να μάθω αν θα μπορούσα να αντέξω στη θέση τους, αν θα είχα την ψυχή να ζώ μετά από κάτι τέτοιο, να εξακολουθήσω να υπάρχω και πώς.
Μόνο τρεις φρικτούς μήνες χρειάστηκε η ασθένεια να τον σκοτώσει. Το μόνο παρήγορο... ας το πω έτσι... αφού τον πήρε από τούτη τη ζωή, είναι πως εκείνα τα συγκεκριμένα κύτταρα που ευθύνονται για το θάνατό του, πέθαναν κι αυτά μαζί του...
Είναι η εκδίκηση του αρρώστου, τα πήρε κι αυτά στον όποιο άλλο κόσμο, για να λύσουν εκεί τις διαφορές τους...

Αυτά τα γεγονότα τα ανεπίστροφα, που δεν παίζεις, δεν σε παίρνει, με τίποτα να κουνηθείς καν που κουβαλούν το φυσικό θάνατο σαν κατάληξη, δεν είναι δυνατό να μην σε ταρακουνήσουν. Να νοιώσεις την ανοησία που μας διακρίνει σαν άτομα, χαρακτήρες, προσωπικότητες. Μόλις λίγα ποστ πριν, είχα αναφερθεί στο πώς αισθάνεται κάποιος γνωρίζοντας, ότι ο χρόνος του έληξε...
Απόψε, θέλω να αποτυπώσω λίγα πράγματα για μια κατάρα που φαίνεται πως επί των ημερών μας μάλλον δεν θα βρεθεί η οριστική γιατρειά. Δεν γνωρίζω και δεν γίνεται να γνωρίζω ιατρικές λεπτομέρειες και επιστημονικές μελέτες και τεκμηριωμένα ή μη αποτελέσματα για τον καρκίνο. Δυο μέρες πριν χάθηκε φίλος 50 χρόνων από μηνιγγίτιδα κατά πάσα πιθανότητα σύμφωνα με τους γιατρούς, (αύριο θα ξέρουμε σίγουρα πλέον). Γύρω, εδώ στην ευρύτερη περιοχή, ο κόσμος φεύγει σαν τις μύγες ... είναι απίστευτο αυτό που βιώνουμε!
Σαν να μην αρκούν αυτά για το τελευταίο διάστημα, δυο ακόμα γνωστοί είναι στο τελευταίο στάδιο καρκίνου!! 41 και 46 χρόνων!!
Δεν έχει σημασία να γίνω λεπτομερέστερος σε αυτά που συμβαίνουν ή τις αιτίες που το προκαλούν.
Το μόνο σίγουρο είναι όμως πως ό ίδιος καρκίνος, σκοτώνει σε λίγους μήνες ή σε λίγα χρόνια, για απόλυτη ίαση δεν έχω ακούσει αλλά δεν αποκλείεται να θεωρηθεί και έτσι αν κάποιος προσβληθεί από καρκίνο και πεθάνει από ...γεράματα.
Διάβαζα, προσπαθώντας να βρω μια απάντηση γιατί δεν επιδρά σε όλους τους οργανισμούς το ίδιο και σε κάποιες πρόσφατες μελέτες δίνονται επαρκής και απλοϊκές εξηγήσεις.
Με απλά λόγια, το περιβάλλον έξαρσης του καρκίνου είναι όξινο. Όξινο είναι σε λίγες λέξεις το διαμορφωμένο εσωτερικό ενός κορμιού, όπου οι άμυνες και οι δυνατότητες του οργανισμού για διατήρηση των καρκινικών κυττάρων σε μη μετρήσιμα επίπεδα δεν επαρκούν. Αυτό φυσικά εξηγείται με ορμονικές, ιατρικές εξετάσεις και μετρήσεις που αιτιολογούν επακριβώς το "όξινο" περιβάλλον. Αυτό όμως είναι μια δουλειά ομάδας ιατρών ή ομάδων, δεν είναι πάντως δικιά μου, εγώ ηλεκτρονικός είμαι...
Αυτό λοιπόν το καταστροφικό για την ανθρώπινη ζωή επίφοβο στάδιο δεν ξεκινά σε όλους από το ίδιο σημείο και δεν καταλήγει επίσης. Η διαφορά έγκειται στην από άνθρωπο σε άνθρωπο διαφορετική ψυχολογική κατάσταση. Χιλιάδες μικρές αλλαγές σε κύτταρα συντελούνται αν ο υποψήφιος καρκινοπαθής είναι άνθρωπος που δεν το βάζει κάτω ή φουκαράς μέσα του ή αδύναμος και απογοητευμένος από την ζωή του, χτυπιέται από καρκίνο και δεν έχει τη θέληση και τη δύναμη να αντισταθεί.

Όπως προανέφερα, σκοπός μου δεν είναι να κάνω ιατρική ανάλυση, ούτε να υποδείξω τίποτα. Σε κανέναν. Είμαστε μεγάλα παιδιά και παίρνει ο καθένας τις αποφάσεις που τον αφορούν.

Δεν ξέρω φυσικά αν μου επιφυλάσσει κι εμένα κάτι τέτοιο το δικό μου πεπρωμένο. (Ναι θεωρώ, ότι πεπρωμένο υπάρχει, και δεν μπορείς να λοξοδρομήσεις κάν...).
Απλώς δεν ξέρω πιο πριν Μετά, αυτά που ζώ είναι παρελθόν, αλλά είναι προδιαγεγραμμένα...
Περισσότερες λεπτομέρειες δεν έχει και νόημα να γνωρίζω, δεν έχουν και καμιά σημασία άλλωστε.

Για τη μέρα που ξημερώνει και τις άλλες που θα έλθουν, στα επόμενα χρόνια, θα μελαγχολήσουμε, θα θυμηθούμε και θα κλάψουμε τον δικό μας άνθρωπο. Αυτή η ημερομηνία 2 Μάρτη, για άλλους σημαίνει Καθαρή Δευτέρα, εφέτος, για εμάς αύριο θα είναι μια διαφορετική Δευτέρα, ίσως όχι καθαρή, τουλάχιστον από τη λύπη που μας αφορά... άλλωστε δεν τον ξεχάσαμε, είναι σαν να μη έφυγε για εκεί...

Για ότι δεν διορθώνεται δεν έχει νόημα να κλάψεις, (αφού Δεν διορθώνεται, είναι ανώφελο...), για ότι διορθώνεται, δεν χρειάζεται να κλάψεις. Αφού διορθώνεται!
Ας μην αφήσουμε τις κουστωδίες και τις ομάδες που περιφρουρούν τα κύτταρα και τη ζωή μας εν κατακλείδι, να χάσουν το βηματισμό τους, ας νοιώσουμε ότι τα όποια μα όποια προβλήματα, που δεν αφορούν την υγεία και μάλιστα σε βαθμό μη αναστρέψιμο και ιάσιμο, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΆ ! ! !
Είναι λεπτομέρειες.
Ναι, εντάξει ρε φίλε θα μου πεις αλλά αν δεν μπορώ να κάνω αυτά που θέλω, αν δεν έχω χρήματα να πληρώσω τις υποχρεώσεις μου, να ζήσω αξιοπρεπώς, να ..., να... τι θα κάνω ???

Θα απαντήσω.

Αν αρρωστήσεις από καρκίνο όσα λεφτά κι αν έχεις δεν αλλάζει τίποτα. Θα σε πάρει μαζί του ο πούστης ο καταραμένος.

Αν χαμογελάς στη ζωή σου και ζεις τις μικρές και μεγάλες χαρές που μας χαρίζει απλόχερα, (άσχετα αν μερικοί είναι τόσο στόκοι που δεν καταλαβαίνουν τίποτα), θα πεθάνεις αργότερα, μπορεί πολύ αργότερα από άλλους λόγους, γηρατειά ας πούμε και δεν χρειάζεται να έχεις ούτε λίγα ούτε πολλά για να αντιληφθείς ότι είσαι εδώ και ανασαίνεις, διαβάζεις μπλόγκ!
Σκέψου το... να μην του κάνουμε τη χάρη του καριόλη...

Χαμογελάτε, κάνει τους άλλους να ανησυχούν. Και τον καρκίνο επίσης...



36 σχόλια:

  1. Μια κοινότυπη ευχή αλλά μέσα από την κάρδια μου, να είσαι πάντα καλά να φύγεις ένας υγιής γεράκος και όσο ζεις να θυμάσαι τον άνθρωπο που σαν σήμερα έφυγε και σας άφησε να αναρωτιέστε γιατί υπάρχει αυτή η κατάρα.
    Την καλημέρα μου φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είπες μεγάλη αλήθεια κι ας μην είναι επίσημη ιατρική άποψη Master. Εμείς ανοίγουμε την εξώπορτα στον καρκίνο με την παραίτηση. Τα υπόλοιπα που υποτίθεται πως τον προκαλούν (διατροφή, κακές συνήθειες κλπ) δεν είναι παρά ένα ασανσέρ για να ανέβει πιο γρήγορα και να μας βρει.
    Στους καιρούς της υποτιθέμενης ευδαιμονίας ο άνθρωπος είναι πιο μόνος και πιο δυστυχής από ποτέ.
    Ας ξυπνάμε με χαμόγελο κι ευγνωμοσύνη απέναντι στη ζωή.

    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Master, σήμερα τα ξημερώματα πέταξε και ένας δικός μας άνθρωπος, χτυπημένη από το ίδιο κακό.
    Τελικά ίσως γι αυτή τη μάστιγα η καλύτερη πρώτη ζώνη άμυνας να είναι όπως λες η καλή μας διάθεση και το απλόχερο καθημερινό χαμόγελο.
    Ένα μικρό απόσπασμα από τον OG Mandino "αν και είμαι το μεγαλύτερο θαύμα της φύσης, ωστόσο δεν είμαι παρά ένας απλός σπόρος, ριγμένος στους ανέμους του χρόνου. Στην πραγματικότητα, ξέρω από που ήρθα και που θα καταλήξω; Μετά από δέκα χρόνια δεν θα μου φανεί ανόητη η σημερινή μου ανησυχία; Γιατί να επιτρέψω στα μικροεπεισόδια της ημέρας να μου χαλάσουν τη διάθεση; Τι μπορεί να συμβεί, μέχρι να δύσει σήμερα ο ήλιος, που να μη φανεί ασήμαντο στο πέρασμα των αιώνων; ... Θα αντιμετωπίσω τον κόσμο γελώντας."
    Δες και αυτό το videaki αν βρεις το χρόνο
    http://www.thedashmovie.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. υγεία φίλε μου!
    μόνο αυτή η ευχή εχει πραγματική αξία.
    να είσαι καλά και να θυμάσαι όλους αυτούς που δεν είναι κοντά μας!
    πιες ένα ποτηράκι στη μνήμη τους και ρίξε λίγο στο χώμα για την ψυχή τους...
    όσο τους θυμόμαστε είναι πάντα κοντά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ σπουδαίο το μήνυμά σου, μπράβο. Χαμόγελο κι ευγνωμοσύνη απέναντι στη ζωή. Να μην παίρνουμε τίποτα δεδομένο.
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συνεχίζουμε; Συνεχίζουμε.

    (Έξω έχει ένα εξαιρετικά ιώδες δείλι. Αρκεί).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. λίγο χνάρι ν' αφήσω στην όχι και τόσο καλή μέρα σου.
    δεν ξέρω να λέω σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν ξέρω γιατί...
    νύχτωσε ήδη, καλό ξημέρωμα νάχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 18 χρόνια πριν , σε ένα οικογενειάκο συμβούλιο, κλήθηκα όντας νεαρή ακόμα μόλις 20 χρόνων και με μια μάνα εκεί γύρω στα 43 ,να πάρουμε μια απόφαση...
    ...Αν θα λέγαμε στον πατέρα μου ότι έχει καρκίνο.
    Κάποιοι από τους γιατρούς πίστευαν πως έπρεπε. Εμείς πάλι που γνωρίζαμε την ψυχή του ανθρώπου μας ,αποφασίσαμε να μην του πούμε τίποτα..εως το τέλος.
    Η συγκεκριμένη απόφαση είχε σαν αποτέλεσμα ,ο άνθρωπος αυτός να ζήσει κοντά 3 χρόνια παλεύοντας με μια αρρώστια άλλη. Οχι τον καρκίνο.
    ...Υπήρξε όμως ,όπως είναι φυσικό ,κάποια στιγμή ,που ο ίδιος πείστηκε πως έχει καρκίνο...Και τότε άρχισε ο χρόνος να μετρά αντίστροφα.
    Παραδόθηκε στο πεπρωμένο του. Ακόμα τον θυμάμαι ξαπλωμένο να κοιτά έξω από το παραθυρό του...ώσπου έφυγε.
    Απο την στιγμή που πίστεψε ότι εχει καρκίνο μέχρι που πέθανε πέρασαν μόνο 2 μήνες.

    Τι θέλω να πω με όλα αυτά?
    Πιστεύω ακράδαντα πως ο καρκίνος είναι πόλεμος. Πως αν δεν σφίξεις τα δόντια και αν δεν πεις....με όλη σου την ψυχή ...Πίσω π....η και σε έφαγα. Την έχεις βάψει.

    Ομως όλοι οι άνθρωποι ,δεν είναι το ιδιο..
    Συμφωνώ...μαζί σου.
    Πρέπει να αντιμετωπίζουμε με αισιοδοξία την ζωή. Να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία.
    Αυτό όμως πάλι μου φαίνεται τόσο....τραγικό.!!

    Υγεία σε όλους ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με χαμόγελο λοιπόν ενάντια σε αυτήν την νόσο που θαρρείς και καταπίνει τους ανθρώπους.
    Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τα συναισθήματα και τον πανικό που νιώθεις μετά από μια τέτοια απώλεια …..

    Η υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό κι όμως στις μέρες μας όταν το έχουμε θεωρείται δεδομένο


    Καλό μηνα λοιπόν με υγεία και χαμόγελα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Palirroia

    Σε ευχαριστώ φίλη, να είσαι πάντα καλά κι εσύ.

    Ζούμε και είναι το μεγαλύτερο προσόν τελικά.

    Καλημέρα, καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ pandora

    Στο χέρι και το μυαλό μας είναι όλα, η ζωή μας και η διατήρησή της.

    Καλημέρα, να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Vassilis

    Βαίλη, χθές, 2 του μήνα, κηδέψαμε και τον φίλο που έφυγε από μηνιγγίτιδα...
    Και αυτός ο Μάρτης στέρησε στις 2, ζωές και σε εσάς φέτος...

    Ο μοναδικός τρόπος είναι η εκ των έσω αντιμετώπιση μιας και τα φάρμακα είναι προσωρινή παράταση...

    Δεν πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι, δεν επιτρέπεται... χατήρι θα του κάνουμε;

    Καλημέρα φίλε, τώρα να σου πώ καλό μήνα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ ria

    Κι εσύ να είσαι πάντα καλά, δεν υπάρχει πολυτιμότερο από την υγεία, ας το καταλάβουμε όλοι μας πλέον.

    Μόνο αυτό κάνουμε, θυμόμαστε...

    καλημέρα, καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ Aspa

    Απλή λογική, που μας διαφεύγει μάλλον.
    Δεδομένο δεν μπορεί να είναι τίποτα, ούτε κι η ύπαρξή μας.

    Καλημέρα, καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Xνούδι

    Και θα συνεχίζουμε.

    Ναί αρκεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ anepidoti

    Και το ίχνος είναι αρκετό.

    Καλό μήνα, καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ tdjm

    Ας μην αγγίζουμε τα άκρα, μια μέση λύση είναι πάντα εφικτή.

    Συμφωνούμε απολύτως, επιβεβαίωσες τον ισχυρισμό μου, με την προσωπική σου ιστορία...

    Δεν μπορεί να είναι αλλιώς.

    Πάντα και σε όλους.

    Καλημέρα, καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ Anastasia

    Είμαστε εδώ, έχουμε δρόμο μπροστά μας και την απόστασή του μπορούμε ως ένα βαθμό να την διαχειριστούμε.

    Καλημέρα και καλό μήνα, με χαμόγελο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ aKanonisti

    Ανήκουν στην ζωή μας και οι συμ- και οι πτώσεις, στις δεύτερες, στις πτώσεις χρειάζεται η προσοχή...

    Καλημέρα, καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ena megalo xamogelo me neo vlema gia ti zoi ...to sigkekrimeno post to sindiasa me to gramma pou exeis sto psigio sou kai den exo logia ksereis kati eise mia geri dosi alithias kai telika gi auto se goustaro..
    ta filia mou i truth i xazo e-kori sou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. KAΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙΣ.Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΙΕΤΑΙ.ΓΙΑ ΟΤΙ ΔΕ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ.Η ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΑΘΟ.ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δυστυχώς, έτσι που φτάσαμε, όλοι έχουμε να πούμε και για ένα δικό μας άνθρωπο.. Μόνο το χαμόγελο μας σώζει και πρέπει όχι μόνο να το κρατήσουμε μεγάλο δυνατό και αληθινό, αλλά να το κάνουμε μεταδοτικό..
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Στις δύσκολες στιγμές που σήμερα βιώνεις με τον χαμό του φίλου σου (που νίκησε ο καρκίνος ),πέρασα να σου αφήσω δυο λέξεις όχι για να σου δώσω κουράγιο γιατί έχεις! Είναι φανερό ότι έχεις σαφώς συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα και δεν βλέπεις τη ζωή μεμψίμοιρα. Κι αυτό δείχνει δύναμη ψυχής και ψυχραιμία!
    Το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι ότι πλέον η αισιοδοξία και η θέληση για επιβίωση είναι το μοναδικό όπλο του ανθρώπου στην οποιαδήποτε ασθένεια χτυπήσει την πόρτα του ( παράλληλα με την φαρμακευτική αγωγή).
    Για σένα και τους υπόλοιπους από μας εύχομαι υγεία και να ξυπνάμε το πρωί με χαμόγελο και ευγνωμοσύνη για τη ζωή και όσα καλά μας προσφέρει (που συνήθως δεν τα εκτιμάμε όσο τα έχουμε). Σκεφτήκαμε ποτέ ότι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που περπατάμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. παρα τό στενάχωρο γεγονός που περιγράφεις , αφήνεις ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα για να δούμε άλλη μία φορά ότι χωρίς την υγεία δεν έχεις τπτ.
    Σήμερα έλαβα με mail αυτό , δεν ξέρω αν είναι αλήθεια απλά στο παραθέτω . Να είσαι καλά και να ξέρεις οτι ο φίλος σου θα είναι πάντα μαζί σου ...


    Περιγραφή
    Ο γιατρός Ευάγγελος Μιχελάκης καρδιολόγος στηνΑλμπέρτα του Καναδά
    ανακάλυψε ότι η χορήγηση της ουσίας DCA σε ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο βοηθά δραστικά στην υποχώρηση της ασθένειας!! Μάλιστα σε ορισμένες μορφές καρκίνου όπως του πνέυμονα, του στήθους και του
    εγκεφάλου επιτεύχθηκε συρρίκνωση των καρκινικών όγκων πάνω από 70%!!!
    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ!
    http://www.youtube.com/watch?v=0qiY93khAYI

    ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:
    ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗΝ
    ΑΓΟΡΑ;;;

    ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
    ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΟΥΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ
    ΤΩΡΑ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ.
    ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.

    ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΩ
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!!!

    ΚΑΝΤΕ INVITE ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!!
    ΠΕΙΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!
    ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ truth around us.........

    Είναι κανόνας πλέον, για μένα τρόπος ζωής, πολλά χρόνια πίσω...
    Αν στη διαδρομή μου μέχρι τώρα, στεναχώρησα ή στεναχωρώ ακόμη (θεωρώντας με αναίσθητο σε κάποια πράγματα), λυπάμαι αλλά είναι αλήθεια καλύτερο από το αλλάξω τρόπο να αντιμετωπίζω την καθημερινότητα.
    Δίνω την αξία που τους πρέπει σε όσα μου συμβαίνουν.

    Σαν ψηφιακό μου Παιδί καλά κάνεις και με συμπαθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ diVa

    Σας ευχαριστώ.

    Ξέρω πως συμφωνούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

    Ευχαριστώ για την κατανόηση και τη δική σας συνυπογραφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ AETOS

    Τελικά είναι πολύ πιό δύσκολο να μπορεί να γελάσεις από να το κλάψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @ xeimwniatikhliakada

    Έχοντας σαφώς συνειδητοποιήσει αρκετά από όσα πρέπει κάνω την ατομική μου προσπάθεια.
    Ο ισολογισμός όταν έλθει η ώρα θα αποδείξει το ορθό ή το εσφαλμένο των απόψεων και του τρόπου ζωής.

    Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @ K@terin@

    Δυστυχώς πολλά από αυτά που θα μπορούσαν να δώσουν οριστικές ή έστω λύσεις μπροστά στην ανθρώπινη απώλεια, βρίσκονται ακόμα στο στάδιο των δοκιμών (λένε...) με αποτέλεσμα χιλιάδες, μέχρι και εφόσον κυκλοφορήσουν και γίνουν βατά στον απλό άνθρωπο, φίλοι, συγγενείς και αγαπημένοι κάποιων να καταλήξουν...

    Μόνο αν το κακό χτυπήσει την πόρτα τους θα καταλάβουν κάποιοι, το χρήμα, ποτέ δεν καταμέτρησε νεκρούς.
    Δεν τους βλέπει, δεν τους υπολογίζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μasterpcm...έχασα κι εγώ τον αγαπημένο μου μπαμπά πριν απο τέσσερα χρόνια περίπου... Την μέρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος την ίδια μέρα τυχαία έμαθε ο μπαμπάς μου ότι είχε καρκίνο...Προχωρούσε η εγκυμοσυνη μου μαζί με την αρρώστια του μπαμπά μου... Ηταν πολύ άσχημα όταν τον έχασα!!!! Η ζωή όμως συνεχίζεται.... και κοιτάμε το τώρα... Να ζούμε όμορφα την κάθε στιγμη μας και να μην έχουμε τίποτα και κανέναν σαν δεδομένο...
    Η ζωή είναι πολυ όμορφη για να αναλωνόμαστε σε ανούσια πράγματα... Οι άνθρωποι οι δικοί μας που φεύγουν ή έχουν φύγει θα είναι πάντα η σκέψη τους στην καρδιά μας και αυτό είναι κάτι...
    Οσο για τον καρκίνο΄... ΄νομίζω ότι δεν φταίει ούτε η διατροφή ούτε τίποτα... να λέμε αυτό που αισθανόμαστε, να μην αγχωνόμαστε για τίποτα και να χαμογελάμε....
    Ας χαμογελάμε λοιπόν!!!!!!!
    Να σαι καλά!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @ Orsalia

    Εγκρίνω και επαυξάνω !

    Υγεία για όλους.

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλώ, με την ησυχία σας..

._

._

Εξέχουν από το πάτωμα. (Θα τσακιστεί κανείς και άντε να τον μαζέψεις μετά...)


memories..

memories..