The Light will stay on . . . 11 years after

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Βινύλιον




Σήμερα έψαχνα να ακούσω ένα παλιό αγαπημένο κομμάτι από το μακρινό παρελθόν. Δεν θυμόμουν σε ποιο δίσκο ήταν. Εύκολα λύνεται το πρόβλημα αν έχεις το βινύλιο, που το είχα. Άνοιξα λοιπόν ένα κιβώτιο με τα καταχωνιασμένα μου δισκάκια και τα πέρασα ένα ένα από τα χέρια μου…
Γύρισε το μυαλό πολλά χρόνια πίσω. Τότε που αυτά τα αντικείμενα (λατρείας) ήταν το εργαλείο της δουλειάς και της διασκέδασης.
Θυμήθηκα την αναγκαστική οικονομία για να αποκτήσω πολλά από αυτά, τον κόπο που απαιτούσαν για να τα ξετρυπώσεις μόνο… την εποχή που το διαδύκτιο δεν ήταν παρά άγνωστη και άγραφη ακόμα λέξη οπουδήποτε.
Σήμερα με μια αναζήτηση στο γούγλη βρίσκεις πότε, τι, πόσο και αν υπάρχει καινούργιο κάτι. Αν όχι, θα το έχει κάποιος που δεν το χρειάζεται πιά και θα λήξει το ζήτημα. Για να έβλεπα τότε τι θα έκανες όμως. Η πληροφορία ότι κάποιο δισκάδικο οπουδήποτε στην Ελλάδα είχε ένα δίσκο που έψαχνες ήταν αρκετός λόγος για να πάς εκεί…
Για ένα δίσκο, πήγε φίλος στη Ρόδο, από την Πελοπόννησο… τον βρήκε κάποιος εκεί και είχε 3 κομμάτια, σκονισμένα και αφημένα στην τύχη τους… προλάβαμε το ένα. Έστω. Το κράτησε ο φίλος και έμεινα με τη χαρά. Δεν πειράζει όμως, σε αυτή την «αποστολή» πήγε εκείνος και δικαίως κράτησε το μοναδικό τεμάχιο.

Έψαχνα επί σειρά ετών ένα άλλο δίσκο και που δεν είχα ψάξει… σπάνιος έως ανύπαρκτος… Βρέ τι στα μεγάλα δισκάδικα σε Ελλάδα και εξωτερικό ψάχναμε τι internet…(όταν υπήρξε και όταν διευρύνθηκε). Πουθενά…
Το 2005, μου τον χάρισε ο φίλος που τότε πήγε στην Ρόδο για τον άλλο… Δώρο στη γιορτή μου, με αφιέρωση από τα χέρια του…
Δεν περιγράφεται η χαρά μου.. το δίσκο τον έχω στη θήκη του και δεν έχει παίξει ποτέ. Τα τραγούδια του εννοείται τα έχω σε mp3, αλλά ήθελα το βινύλιο. Και το απέκτησα.




Το χειμώνα το 1987, έπαιζα σε ένα μαγαζί και ο συγκεκριμένος φίλος μαζί με την κοπελιά του (και τωρινή γυναίκα του) ζαχάρωναν κάθε φορά που ερχόντουσαν να καθίσουν για ποτό ένα δίσκο μου (περισσότερο από τους άλλους). Planet P.
Κόλλημα όμως με το δίσκο και οι δυό τους. Ένα από αυτά τα βράδια, αφού έπαιξε το Why me, πήρα το δίσκο από το πλατό, τον έβαλα ευλαβικά στη θήκη του, πήρα ένα στυλό, έγραψα μια αφιέρωση επάνω και τους τον χάρισα… 22 χρόνια θυμούνται τη χειρονομία και εγώ τη δική τους του 2005 βέβαια… αναφορικά με τους δίσκους γιατί σαν φίλοι είχαμε πολυετή κοινή πορεία.

Θυμάμαι πόσο καθαροί ήταν όλοι. Σε δικό μου δίσκο δεν υπήρχε ούτε δαχτυλιά, πόσο γρατσουνιά…
Έτσι τους διατηρώ ακόμη και κάποια στιγμή κάποιος στο μέλλον θα τους πετάξει στα σκουπίδια.

Καθαρούς….

Περασμένες εποχές, γεμάτες αγωνίες, γέλια, αγάπες, μεθύσια, ξενύχτια, αντοχές, ανάγκες, ζωή…

Σκονισμένα κιβώτια διατηρούν μια μικρή περιουσία που δεν θα έχει καμιά τύχη.

Ούτε πικάπ σε φωτογραφία δεν θα υπάρχει…




Περαστικά μας οι ομοιοπαθείς...

23 σχόλια:

  1. Όμορφες ιστορίες, με τις στροφές και
    τα γυρίσματά τους.
    Εμένα προσπαθούν να με πείσουν
    ν'αρχίσω σιγά-σιγά να πετάω από μόνη μου,
    ένα σωρό αγαπημένα πράγματα και νύν
    και αεί προσκολλήσεις,
    βινύλια, βιβλία, σημειώσεις..
    για να μην έχει, λέει,
    να τις πετάει το παιδί ...
    Με την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. περαστικά μας!!
    για μήνες έψαχνα το horse rotovator των coil. από τα πιο νταρκ "περιθωριακά" συγκροτήματα. το 1986. το είχα ακούσει στον πετρίδη με την προτροπή προσέξτε αυτό το συγκρότημα. στην ανασκόπηση της χρονιάς. είχα γυρίσει όλα τα δισκάδικα της αθήνας. τα πιο πιθανά. και τα πιο απίθανα. τον βρήκα καιρό μετά στο μετρόπολις. στο υπόγειο. με τους μεταχειρισμένους δίσκους. ολοκαίνουργιο. σφραγισμένο. εισαγωγής. άσπρο βινύλιο. από τους συγκλονιστικότερους δίσκους όλων των εποχών.
    μελαγχολικό το τέλος της ανάρτησης. πόσες φορές το έχω σκεφτεί. έχω τα σαραπεντάρια δισκάκια του πατέρα μου. και το παλιό πικάπ αυτός ήθελε να το πετάξει και το γλύτωσα στο παρά πέντε. :)
    ουφ! καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έφερα έναν John Mayal βινύλιο από την Γερμανία, γιατί δεν τον έβρισκα πουθενά εδώ.
    Καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας οι κολληματίες. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρόλαβα μόνο την εποχή με τους μεγάλους δίσκους όχι τα μικρά 45 και να σου πω όταν εμφανίστηκαν τα cd έκανα πάρτυ.
    Με ένα πάτημα πηγαίνεις σε όποιο τραγούδι θέλεις και χωρίς να χρειάζεται να γυρίσεις το δίσκο από την άλλη πλευρά.
    Παρ όλα αυτα έχω αρκετούς δίσκους γιατί μια αγάπη στην μουσική την είχα και την έχω.
    Λατρεύω εκείνους τους δίσκους που αγόρασαν οι γονείς μου με παλιές αγαπημένες μουσικές της δεκαετίας του 70.
    Ελληνικά όμως, Πάριος Μαρινέλλα Πουλόπουλος και διάφορα άλλα.
    καταλαβαίνω όμως το πάθος με το βινύλιο κι ας μην το έχω.

    Καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Hypericum Perforatum

    θα είναι άδικο για ότι έχει συναισθηματική αξία να καταστραφεί από εκείνον που το νοιάζεται...

    Θα αφήσω να τα πετάξουν τα παιδιά. Δεν θα δω και λογικά τότε. Θα βλέπω τα ραδίκια από τη βάση...

    Καλησπέρα ή μάλλον σχεδόν καλημέρα.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ b|a|s|n\i/a

    Σας κατανοώ απολύτως...
    Έχω κι εγώ κρατήσει ενα TECHNIKS MK2, και καλά για να ακούω καμιά φορά. Συνδέθηκε και δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ... ούτε καν για δοκιμή. Περιμένει εκεί αγέρωχο να ακουμπήσει κανένα LP να ξεκουραστεί επάνω του αλλά μάταια.

    Καλό βράδυ, να τα φυλάξετε όσο μπορείτε. Όχι για κανέναν άλλο. Για εσάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Συνοδοιπορος

    Αν καταλαβαινόμαστε λέει...
    Από την Αμερική, είναι ο μακρινότερος δικός μου.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Αναστασία

    Αναμφίβολα τα cd είναι μεγάλη ευκολία.
    Ο ήχος όμως ενός καλού βινυλίου και καλά ρυθμισμένου συστήματος δεν περιγράφεται με λόγια απέναντι στο ψηφιακό "ξερό" άκουσμα ενός έστω καλού cd player...
    Είναι μια "αρρώστια" που τείνει σχεδόν να ιαθεί ακόμα και από τους βαριά προσβεβλημένους.

    Καλό ξημέρωμα Αναστασία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Masterpcm,
    αντιλαμβάνομαι ότι θα σε στεναχωρήσω λίγο αλλά το συγκεκριμένο δίσκο (Planet P) τον "ανακύκλωσα" μαζί με πολλούς πολλούς άλλους πριν από περίπου 1 χρόνο .... αφού βέβαια κατάφερα και βρήκα τα τραγούδια που ήθελα σε mp3. Σε "μαχαίρωσα";
    Και για μένα δεν ήταν εύκολο να αποχωριστώ όλα αυτά τα βινύλια αλλά τελικά λόγω χώρου και μη ανεύρεσης νέων ιδιοκτητών ....
    Το ατμοσφαιρικό Why me καταπληκτικό, θυμάμαι (και εσύ βέβαια) ότι μια εποχή πολλά club ξεκινούσαν το πρόγραμμά τους με αυτό. Για όσους δεν το ξέρουν υπάρχει το video εδώ και επίσης κάποια versions (extended, instrumental, dance remix) για download τα βρήκα εδώ
    Άντε καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Vassilis
    Δεν με στεναχώρησε μόνο το ποιός ήταν ο δίσκος. Αυτόν τον χάρισα κι εγώ πριν 22 χρόνια σε κάποιους που τον ήθελαν ποιό πολύ από εμένα...
    Που να ήξερα... να τους μάζευα εγώ κι αυτούς!
    Μην ξεχνάς, εκείνη την εποχή ήμουν από εκείνους που ξεκινούσαν κάποτε και με αυτό...

    :)

    Μου αρέσει που το σχόλιο εν είδη πόστ αναφέρει όλα τα πιθανά χρήσιμα με τα λίνκ τους!

    Θα σου στείλω όταν έχω κι άλλο υλικό από ¨τότε" μαίηλ για να τα κατεβάσεις...

    Καλό βράδυ φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μην είστε τόσο νοσταλγικά απαισιόδοξος:μαθαίνω ότι οι δισκογραφικές εταιρείες ξαναγυρίζουν στο βινύλιο,τουλάχιστον για συλλεκτικά κομμάτια.Αυτό βέβαια ανεβάζει την αξία των παλιών βινυλίων(και δεν εννοώ την χρηματική αξία),δίνοντας επιχειρήματα σε όσους εξακολουθούν να αρνούνται ν΄αδειάσουν το πατάρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. IIII
    δικο σας ηταν αυτο το γυαλιστερο στρογγυλο με την τρυπα στη μεση ?
    Που γραφει επανα devo?
    Δεν ηξερα τι ειναι και το πιασα με λαδωμενα χερια απο το αντιηλιακο!!

    -Τι εννοειται "να βρω μερος να κρυφτω?"
    -Τι ειναι η καρατομηση?



    .....ε δεν ειμαστε καλα!!!!!εχετε θυμωσει παρα πολυ η ετσι μου φαινεται? αντιηλιακουλι ηταν !
    -αν ηταν Νιβεα ??
    χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεβ τους προλαβα εγω αυτους τους δικσους η πιπινα
    -αφου!!!!!!!

    χχχχχχχχχχχχχχχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Έτσι τους διατηρώ ακόμη και κάποια στιγμή κάποιος στο μέλλον θα τους πετάξει στα σκουπίδια.
    Καθαρούς…."

    Eίναι μεράκι, λατρεία, ιεροτελεστία, ευχαρίστηση και σε νιώθω.

    Κάθε τι έμψυχο ή άψυχο μας καλύπτει και έχει ενδιαφέρον, για ό,σο έχουμε τα μάτια ανοιχτά. Αυτό είναι η ευτυχία και το ζητούμενο.
    Οι επόμενοι από εμάς θα έχουν τις δικές τους επιλογές.
    Να χαίρεσαι το σήμερα και να είσαι ευτυχής που απολαμβάνεις και είσαι κοινωνός των δικών σου επιλογών.
    Κοντολογίς, μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος (το εννοώ και το εύχομαι) και να ξυπνάς με χαμόγελο (ισχύει για όλους μας)

    Φιλι και Γλαρένιες αγκαλιές
    (...γ. στη δύση να με θυμηθείς, μπλεγμένοι με τα μαστοριλίκια είμαστε ακόμη...φτού...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αν και δεν έχω τόσο στενή σχέση με το βινύλιο, το σέβομαι απεριόριστα και το βλέπω σαν κομμάτι της καλλιτεχνικής δουλειάς μαζί με τα τραγούδια, τη σύνθεση, το στίχο κτλ. Όταν δηλαδή βγάζεις το δίσκο από το χαρτί, νιώθεις ένα τσίτωμα, έτσι δεν είναι;

    Τα cd άψυχα και άχρωμα, αλλά χρηστικά τι να κάνουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Έχω έναν πολύ καλό φίλο που έχει μια απίστευτη σχέση με τη μουσική!
    Πάντα μου έλεγε ότι το cd δεν έχει καμία σχέση με το βινύλιο, αλλά εγώ, δυστυχώς, δεν έχω και τόσο εκπαιδευμένο αυτί για να το "πιάσω" ακριβώς!

    Λες:
    "Έτσι τους διατηρώ ακόμη και κάποια στιγμή κάποιος στο μέλλον θα τους πετάξει στα σκουπίδια."

    Δεν είναι ανάγκη να συμβεί αυτό, ξέρεις...
    Κάθε είδους κληρονομιά, πνευματική ή μη, διατηρείται αν φροντίσουμε να την αφήσουμε σε χέρια που ξέρουν την αξία της και ξέρουν να εκτιμήσουν!
    Η λάθος αντίληψη ότι έχεις υποχρέωση να αφήσεις κάτι τόσο σημαντικό στους άμεσους κληρονόμους σου, όσο άσχετοι και να είναι αυτοί, κατά τη γνώμη μου, είναι εντελώς λάθος!
    Αν θες να επιζήσει κάτι, φρόντισε να κανονίσεις έγκαιρα σε ποια χέρια θα πέσει.
    Έτσι επιζούν οι κληρονομιές!

    Καλό σου απόγευμα. :)

    ΥΓ: Το κομμάτι, υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ Σελιτσάνος

    Είναι γεγονός πως κάποιες εταιρείες όλα τα προηγούμενα χρόνια παρήγαγαν συλλεκτικά,επιλεγμένα βινύλια.
    Γίνεται ακόμα αλλά, στην αγορά δεν υπάρχουν pickup...
    Είναι φυσικό να μην έχουν τύχη... όσο τα έχω εγώ τουλάχιστον αναγνωρίζω την αξία τους για εμένα τον ίδιο. Τα παιδιά μου πέρα από ένα ενθύμιο από τον πατέρα τους όταν πάω ...βόλτα... δεν έχουν κανένα λόγο, κάτι που να τα κάνει να καταλάβουν αυτό που αισθανόμαστε εμείς. Οι παταρόπληκτοι..

    :))

    Δεν είναι από την άλλη και παράλογο, φυσική συνέπεια και τεχνολογικά θύματα είναι τα δισκάκια μας.

    Καλό σας βράδυ αγαπητέ Σελιτσάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ Talisker

    Ωραία!

    Έτσι όπως τον κάνατε το δίσκο βγάλτε τον και στο ήλιο.

    Να μαυρίσει!


    Μπέμπα!

    Που δεν προλάβατε εσείς το βινύλιο...

    (Τουλάχιστον χρησιμοποιείτε κανέναν για σερβίρισμα);;

    :)))


    ΜΠΕΜΠΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

    Σε ευχαριστώ και σε θυμάμαι!

    Τελειώνετε με τα μαστορέματα να κατεβείτε για θάλασσα!

    Και στη δύση και στην ανατολή. Μην ανησυχείς!


    :))

    Καλά ξεμπερδέματα με τα μαστόρια σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ Μάνο

    Είναι τελείως διαφορετικά πράγματα. Θεωρητικά κάνουν την ίδια δουλειά. Στην πράξη όμως ακόμη και η σκόνη στο αυλάκι και ο θόρυβος που προκαλεί δίνουν στο ακουστικό αποτέλεσμα την αίσθηση της εφαρμογής του χρόνου που περνά από τη βελόνα και καταλήγει στην ψυχή μας...

    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ Lilith

    Έχει απόλυτο δίκιο ο φίλος σας!
    Η μέρα με τη νύχτα η διαφορά σε όλα τα επίπεδα αλλά ο χρόνος και η εξελικτική πορεία της τεχνολογίας καταργούν με τη σειρά τους τώρα και τα cd...
    Θα τα αφήσω στα παιδιά. Ας τα πετάξουν "δικά μου" χέρια από ξένα καλύτερα..

    :))

    Σας ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ "Ground Control to Major Tom"

    Φυσικά και επισκευάζω.
    Έχετε χαλασμένο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλώ, με την ησυχία σας..

._

._

Εξέχουν από το πάτωμα. (Θα τσακιστεί κανείς και άντε να τον μαζέψεις μετά...)


memories..

memories..