λέω αν...κοιτώντας τον καθρέφτη της ψυχής σου βλέπεις την εικόνα του ειδώλου σου έτσι πρέπει να κάνεις πολλά... ...ή τίποτα... πρέπει ... μπορείς... θέλεις;
Δεν βρήκα... δεν θα ψάξω για να βρω. Δεν αντέχεται ο αντικατοπτρισμός μου.. δε βρήκα σπασμένο καθρέφτη. Έσπασα το δικό μου.
Ήχους βρήκα μόνο τραυματίες τριγύρω από τα θρύψαλα. Τους μάζεψα, τους τάισα, τους έβαλα μαζί σε πολλά γκρίζα κουτιά με κουμπιά και τους έδειξα την πόρτα για να φύγουν.
Να πάρε ένα από τα δικά μου που φυλάω για τις σιωπηλές ώρες όταν το φως δεν αρκεί να κάψει ούτε τη σκιά που δεν έχω...
Τι θα μπορούσε να προκαλέσει αυτόν τον τρόμο και την θλίψη στο πρόσωπο εκείνη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποκάλυψη μια αλήθειας ίσως;
Με μπέρδεψες :))
Δικαίως μπερδεύτηκες, δεν έπρεπε να έχει εμφανίσει την ανάρτηση ο blogger που σημαίνει πως είδες κομμάτι ενώ γραφόταν... ένα στιγμιαίο τσάφ του chrome σήκωσε την ανάρτηση αντί να αποθηκεύσει στο πρόχειρο ως έπρεπε. Αφότου είχες ήδη φύγει πήγαν τα πράγματα στη θέση τους..
ΑπάντησηΔιαγραφή:))
ένα τσαφ του chrome αρκεί να γεμίσει θρύψαλα καθρέπτη τριγύρω. Αν κατάφερες να μαζέψεις τους τραυματισμένους ήχους και να τους δείξεις το δρόμο να φύγουν, πες μου και μένα θα στο χρωστώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
κάποια στιγμή
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο και να θέλεις δεν μπορείς
άνθρωπε χωρίς σκιά
σ'αλέθει της κόπωσης τ'αμείλικτο γρανάζι
μ'αλέθει ..
υγ
καπνίζεις ακόμη ..
Οσο περισσότερο το φως, τόσο μεγαλύτερη η σκιά. Γι αυτό την δική σας μην προσπαθείτε να την χωρέσετε κάπου. Ουτε μέσα σας δεν χωράει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μιά δεύτερη ματιά, θα βρείτε τα κουτιά άδεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι' ένα καινούργιο καθρέφτη, ατόφιο...
Ξέρουν απο μαγικά, αυτά τα άτιμα τα είδωλα!
Der Spiegel im Spiegel....
ΑπάντησηΔιαγραφήΎπουλο πράγμα ο καθρέπτης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εμφανίζεται και ξαφνικά μερικές φορές.
Αλλά κόψτε και σεις το κάπνισμα. Και ο καπνός φεύγει μπροστά από το είδωλο και υγεία περισσότερη θα φέρει. :)
Το αγαπημένο μου παιχνίδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν ήμουν μικρή...
στο σπίτι της γιαγιάς μου....
ήταν με τα κουτιά που μάζευε κουμπιά....
Αν λοιπόν... ποτέ ζοριστείς...
πάρτο αλλιώς....
Παίξε με αυτά τα κουμπιά...
και θα νιώσεις απίστευτη χαρά....
(και άσε τους καθρέπτες... δεν βοηθάν...)
αααα one of those days ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚόψτε το το ρημάδι!
Ποιος είναι αυτός που φοράει τα ρούχα μου; Κάτι στ' αλήθεια μου θυμίζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θα κάνουμε όταν θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τους εαυτούς μας κάτω στους δρόμους, υπερασπιστές των ιδεών μας, ενάντια στη βόλεψή μας, μακριά από τα ζεστά μας κρεβατάκια; Είναι δύσκολα φίλτατε τα ερωτήματα που βάζετε αλλά μου εμπνέετε εμπιστοσύνη...
Μέ τόσους ήχους τραυματίες φαντάζομαι πως έκανε η σειρήνα του ασθενοφόρου που τους πήγαινε γιά επιδιόρθωση ΙΟΥ ΙΟΥ ΖΙΟΥ ΚΙΟΥ. Ευτυχώς τους τάϊσες και στανιάρισαν κάπως. Αν χρειαστείς κάτι γιά το συσίτιο θά έχεις τον οβολό μου. Εχω πληρώσει ήχους ...........
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δρόμο γιά να φύγουν τους τον έδειξες . Το κατάλαβα αμέσως γιατι τους είδα να κάνουν ωτο στόπ στήν εθνική. Μέ πατερίτσες , γάζες , σιδεράκια και σαρίκια στο κεφάλι. Χάλια...
Αλήθεια εκείνα τα κομματάκια του εαυτού σου που ήtαν στόν καθρέπτη που έσπασες τί έγιναν ;
¨Η μήπως δέν΄ήταν το δικό σου είδωλο και το σπάσιμο απλως ήταν μιά ευχάριστη διαδικασία ; Είναι πιό εύκολο να θυσιάζεις τους άλλους. Ανάβεις και ένα τσιγάρο και το απολαμβάνεις.
Ααα μάλιστα, τώρα αντιλήφθην την ολότητα του σχολίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ζηλεύω αγαπητέ που τον σπάσατε, εμένα απεδείχθη άθραυστος :(
«Υπήρξε κάποτε ένας άνθρωπος που στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη και δεν υπήρχε το είδωλό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιθυμώ ν’ αποκτήσω τόση επίγνωση μια μέρα κι εγώ που να στέκομαι όρθιος μπροστά στον ολόσωμο καθρέφτη μου και να μη βλέπω τίποτα. Να έχω απορροφήσει τις αντανακλάσεις μου όλες».
αυτό μου θυμίσατε.
(Δεν μιλάω γιατί κατεβάζω και κατεβάζω και κατεβάζω...Και μετά πρέπει και να τ΄ακούσω.Κόλαση...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυο απλά γράμματα στην σειρά. Κι όμως τόσα πολλά κρυμμένα μέσα τους.
Πόσα ακόμα άραγε "Αν" μας έχει ορίσει η μοίρα να πούμε στην ζωή μας?
Μην απαντήσεις, ρητορική ήταν η ερώτηση...
P.S: Σε ευχαριστώ για τις πέντε κουβέντες που άφησες πρόσφατα σε κάποια σπηλιά. Στο έχω ξαναπεί, βάλσαμο κάποιες λέξεις όταν τις ακούς από σωστά στόματα.
Κι ας είμαστε κοράκια και ζόμπι χρόνια τώρα.
@ Margo
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το εύκολο... αν τους ξαναθελήσεις δεν θα τους ξαναβρείς...
Καλημέρα
@ Hypericum Perforatum
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γρανάζι όντως μας αλέθει με ευκολία όλους..
(Ναί λιγότερα μεν αλλά καπνίζω ακόμη...)
@ Xνούδι
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο σκοτάδι δεν την βλέπω και με βαραίνει λιγότερο ευτυχώς
Καλημέρα
@ βιολιστης στη στεγη
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω σπάσει και παλιότερα, το πρόβλημα είναι πως ουσιαστικά τους σπάω για τον ίδιο λόγο...
@ Sophia
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέτε να κάνει δουλειά στην περίπτωσή μου;
:)
@ Μάνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω μόνο στο κομμάτι της υγείας γιατρέ μου.
Όσο για την κάπνα, καλύτερα περισσότερη για να βλέπω λιγότερα...
:)
@ aKanonisti
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ζορίζεσαι συνέχεια τι μπορείς να κάνεις;;
:)
@ Αβαδιστη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά!
Μη φωνάζετε το έχω ελαττώσει πολύ.
Είναι μια καλή αρχή.
:)
@ Θεία Θ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα ο εαυτός μας είναι πολλές φορές ο χειρότερος εχθρός μας...
Πάντως από τζαμιλίκια μια χαρά τα πάω.
:)
@ GEOMETRICAL
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτάξτε, λογαριασμό για τους ήχους σας έχω έτοιμο ήδη.
(Να συνεισφέρετε θέλατε..)
Το δικό μου είδωλο τσάκισα και τα κομμάτια τα φρόντισα κανονικά.
Στα σκουπίδια...
Καλημέρα σας
@ Darthiir the Abban
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βρεθούμε να σας πω την συνταγή του σπασίματος.
Αλάνθανστη!
@ κόκκινα παπούτσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρήκατε με απόλυτη επιτυχία τι βλέπω τώρα...
Πολύ εύστοχη.
Καλώς ήλθατε!
@ Σελιτσάνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πεταχτώ να σας φέρω;
Θα προλάβετε να αφήσετε και σχόλιο!
@ Slevin Kelevra
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν απαντώ.
Καλώς ήλθατε, σας είχα χάσει και αναρωτιόμουν...
ΠΟΥ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ?
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ?
-ΗΜΟΥΝ κατω απο την Αβαδιστη και πριν τη Θεια.
-?
εκτος και αν εκλεισα τη σελιδα πριν το στειλω!
ελεγα ποσο ματαιο ειναι να κοιτας στον καθρεφτη της ψυχης σου..
τιποτα δεν αναπνεει εκει
ακομα και ενα κερι θα σβησει απο ελλειψη αερα..
ετσι κι εγω σαν και σενα κλεινω τος σκεψεις μου σε κουτια μουσικα..
εκει αναπνεουν και αγαλλονται απο τη μουσικη μου.
-καλα κανεις!
-καλα κανω!
σου αφηνω ενα ανοιχτο κουτι..
βαλε εκει λιγα απο τα θρυψαλλα
κοιτα..σε λιγο θα στραφταλιζουν σαν καθρεφτακια
εινα μαγικα σου λεω
φιλε μου!
@ Talisker
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει πρώτα να το στείλεις... δεν πειράζει επανέκαμψες με έτερο..
Φυλάω το κουτί σου με τα θρύψαλά μου.
Σε ευχαριστώ...