The Light will stay on . . . 11 years after

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα της πυρκαγιάς






Το ομαδικό τρισάγιο από τις οικογένειες των θυμάτων, τελέστηκε χθές, Δευτέρα 24 Αυγούστου, στις 6:30 το απόγευμα, στο σημείο όπου έχασαν τη ζωή τους οι 23 από τους 35 ανθρώπους, στην μαρτυρική στροφή της Αρτέμιδας.
Έξι από τα θύματα ήταν συγγενείς. Στο σημείο που κάηκαν ζωντανοί και η μάνα με αγκαλιασμένα τα τέσσερα παιδιά της...
Ναί καταλαβαίνω ότι στην τελευταία καταστροφή δεν είχαμε ανθρώπινες απώλειες.
Τότε στην Ηλεία όμως είχαμε... όταν αντί να πέσουν τα ελικόπτερα μέσα στην περιοχή που πλησίαζε απειλητικά η φωτιά και να πάρουν τους συνανθρώπους τους ώστε σήμερα να είναι μαζί μας, αυτά παρέμειναν καθηλωμένα στη βάση της Ελευσίνας.
Όταν μετά από την απίστευτη ολιγωρία τους αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα που ούτως ή άλλως υπήρχαν ήταν πλέον αργά...
Εμείς, από την Ηλεία δεν μπορούμε να ξεχάσουμε... ας έλθει ένας από τα ρετάλια που μας κυβερνούν, να κοιτάξει στα μάτια τους συγγενείς των αδικοχαμένων και να εξηγήσει... γιατί χάθηκαν τόσοι άνθρωποι τότε. Και ένας να ήταν, αλλά και 63 θύματα που κάηκαν ζωντανοί... είναι πολύ το αίμα...
Άφησαν και αυτή τη φορά την υπόλοιπη Ελλάδα να σιγοκαίγεται προκειμένου να διασώσουν την Αττική. Μα ούτε αυτό δεν κατάφεραν!
Στη θάλασσα σταμάτησε η φωτιά στο Πόρτο Γερμενό σήμερα!
Νοιάστηκε πολύς κόσμος από τότε και με το υστέρημά του ή το περίσσευμα, ξανάδωσε σιγά σιγά ζωή στον τόπο. Τα απομεινάρια της μαυρίλας αφήνουν πρασινάδες ξανά... στον πατέρα που δεν ήταν μαζί και κάηκε η γυναίκα με τα αγγελούδια του τι να πει κανείς...
Τα δάση θες αργά θες γρήγορα θα ξαναγίνουν, κάποτε.
Οι άνθρωποι όμως;;;
Δεν βρέθηκε και τότε κανείς να αποδοθεί καμιά ευθύνη για τίποτα. Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και τώρα. Δεν με νοιάζει, δεν με αφορά, αν θα ξαναγίνουν κυβέρνηση τούτοι ή οι άλλοι.
Το έγκλημα διετελέσθη και κανείς δεν κατάλαβε τίποτα...
Αν από τα γαμημένα τα λεφτά που μοιράζονται οι Βολευτάδες και από τους ξεφτιλισμένους φόρους μας, έλεγαν ότι θέλουν να αγοράσουν αεροπλάνα κατάσβεσης θα έλεγε τίποτα κανείς μας;;
Όχι!
Αν μια πουτάνα φωτιά, την πλακώσουν τα 12 αεροπλάνα που έχουμε και τα 8 ελικόπτερα, το ένα πίσω από το άλλο, θα χρειαζόταν να κάνουν δεύτερο πέρασμα;;;;
Όχι βέβαια!!


Αλλά μας μάρανε ο σχεδιασμός του κώλου... πάει ο μαλάκας με το Mercedes του που είναι γιατρός στο επάγγελμα αλλά είναι βουλευτής, πάει ο δημοσιοκάφρος το επάγγελμα αλλά είναι βουλευτής να συντονίσει λέει... τι παπάρια να συντονίσει ο κάθε χαρτογιακάς μπορεί να μου πει κανείς;;;
Πόσο μαλάκας μπορεί να είσαι όταν έχεις αυτή τη δύναμη στα χέρια σου, να ποιος θα πάει που και τους κόβεις σε κομμάτια ανήμπορα από μόνα τους να αποδώσουν αξιοπρεπές αποτέλεσμα;;;
Στείλε τα τα αεροπλανοελικόπτερα όλα μαζί και πες μου σε τι χρόνο έχεις καθαρίσει τη φωτιά και με τι έκταση ζημιάς και τι ποσοστό καμένης γης έχεις κερδίσει ΚΑΦΡΕ!!!
Εξακολουθώ να πιστεύω και καλά κάνω ότι η ανθρώπινη ζωή είναι το βαρύτερο φορτίο που μπορεί να πάρει κανείς στο λαιμό του.
Αν είχα την παραμικρή ευθύνη για το θάνατο τόσων ψυχών θα είχα αυτοκτονήσει.. όχι να ξανα-κυβερνούσα κιόλας...
Δε με νοιάζει πόσες επιτροπές, πόσα χρήματα διέθεσαν, τι τα έκαναν, ποιος είχε το τελικό πρόσταγμα και πως λεγόταν... θα ήθελα να υπάρχει ένας που να έκανε μια φορά το χρόνο, τέτοια εποχή, το σωστό.
Και απεδείχθη ότι δεν υπάρχει.





Αναρωτιέμαι... τι άλλο πρέπει να γίνει;
Αν υπάρχει ελάχιστη νοημοσύνη στα κούφια μας κεφάλια, ας τη χρησιμοποιήσουμε για να θυμόμαστε ότι είμαστε μόνοι απέναντι σε μια μεγάλη συμμορία, μόνοι πρέπει να διαφυλάξουμε οικογένειες και εαυτούς όταν παρίσταται ανάγκη.
Αυτοί απλά, δεν υπάρχουν και αν εξακολουθήσουμε αυτή την τακτική και νοοτροπία δεν θα υπάρχουμε για πολύ και όλοι εμείς. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Άχρηστοι και ανίκανοι κουστουμάτοι με τις μαλακίες έτοιμες στο στόμα ανα πάσα ώρα και στιγμή...
Πηγαίνετε όπου νομίζετε, μόνο μείνετε μακριά μας.
Όλοι σας...
Ας ακολουθήσουμε επιτέλους το δικό μας δρόμο και όχι άλλο τον δικό τους...








"ΛΕΠΤΟ ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΟ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΡΩΤΗ» ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ 5.5.2008


ΕΡΕΥΝΑ : ΜΑΚΗΣ ΝΟΔΑΡΟΣ


Την τραγική απώλεια της οικογένειάς του περιγράφει λεπτό προς λεπτό στην μηνυτήρια αναφορά του προς τις δικαστικές Αρχές , με λεπτομέρειες που σοκάρουν, ο Γιώργος Παρασκευόπουλος , ο πατέρας που έχασε στις φονικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού την σύζυγό του, την μητέρα του και τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του στην περιοχή της πολύπαθης Αρτέμιδας.


Η ανατριχιαστική αφήγηση του τραγικού πατέρα , αποτελεί ένα ηχηρό ράπισμα σε όλους εκείνους που προσπαθούν να μειώσουν το μέγεθος της καταστροφής από την φωτιά στην Ηλεία αλλά και σε όλους εκείνους που με τον αποσυντονισμό , τις παραλείψεις και την ανικανότητά τους, αντί να διαχειριστούν σωστά την κρίση προκάλεσαν μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες που έχουν συμβεί στην Ηλεία.


Είμαι ο δυστυχέστερος άνθρωπος στον κόσμο…


« Εχω το τραγικό «προνόμιο» να είμαι από τους δυστυχέστερους ανθρώπους στον κόσμο. Είμαι ο πατέρας , ο σύζυγος και ο υιός των έξι τραγικών θυμάτων , κάτω από πρωτοφανείς συνθήκες, κατά τις πυρκαγιές της 24ης Αυγούστου 2007 , πλησίον του Δ.Δ. Αρτέμιδας του δήμου Ζαχάρως Ηλείας.
Και τώρα πρέπει να βρω τη δύναμη και να υπερβώ την τραγικότητά μου , τη συντριβή μου και την ανυπόφορη μοναξιά μου, και να αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις , για να εντοπιστούν και να υποστούν τις συνέπειες οι υπεύθυνοι για το μεγάλο έγκλημα και το ασύλληπτο ξεκλήρισμα όλης της οικογένειάς μου και κατ επέκταση όλων των θυμάτων της περιοχής.
Ειδικότερα από την πυρκαγιά της ημέρας εκείνης και από τις εγκληματικές παραλείψεις των αρμοδίων τοπικών οργάνων , τόσο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας, όσο και του Δήμου Ζαχάρως αλλά και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας , όπως και της Αστυνομίας , βρήκαν τραγικό θάνατο , τα τέσσερα ανήλικα τέκνα μου (Αγγελική 15 έτων, Μαρία 12, Αναστασία 11 και Κωνσταντίνος 5) , η σύζυγός μου Αθανασία Δημητρίου – Παρασκευοπούλου 37 ετών και η μητέρα μου Αγγελική 76 ετών .» - αναφέρει στην μηνυτήρια αναφορά του προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πύργου ο τραγικός πατέρας και προσθέτει:
« Πρόκειται για ένα συνταρακτικό και θλιβερό απολογισμό τραγικών θυμάτων της οικογένειάς μου , του χωριού μου Αρτέμιδας και όλης της Ηλείας»


Η τραγωδία


« Ήταν μεσημέρι της 24.8.2007 και όλη η οικογένειά μου ήμασταν στο πατρικό μας σπίτι στο χωριό Αρτέμιδα. Μένουμε οικογενειακώς στην Αθήνα όπου απασχολούμαι επαγγελματικά. Όπως πολλές φορές κάναμε , έτσι και κατά τις ημέρες εκείνες του Αυγούστου, πήγαμε οικογενειακώς στο χωριό μας.
Ενώ γευματίζαμε όλη η οικογένεια (ώρα 14.15 περίπου) είδαμε καπνούς από την πλευρά των χωριών Παλαιοχώρι και Μάκιστος . Μαζί μας ήταν και ο αλβανικής καταγωγής Σπίρο Κιόσα. Αμέσως ανεβήκαμε με τον Σπύρο στο σχολείο του χωριού, για να ενημερωθούμε , περί του τι συμβαίνει και για να πάρουμε οδηγίες από τους αρμόδιους , τι θα έπρεπε να κάνουμε , για την διάσωσή μας και ιδίως των ανήλικων παιδιών. Δυστυχώς δεν βρήκαμε κανέναν αρμόδιο , για να μας ενημερώσει και να μας καθοδηγήσει και ειδικότερα , ούτε της Νομαρχίας , ούτε του Δήμου , ούτε της Πυροσβεστικής , ούτε της Αστυνομίας. Κανένας δεν μας υπέδειξε τρόπο διαφυγής ή διάσωσης.
Στις 14.30 περίπου είδαμε ότι η φωτιά έφτανε στο χωριό Μάκιστος που είναι πολύ κοντά στην Αρτέμιδα και στην συνέχεια η πύρινη λαίλαπα ανέβαινε μέχρι την πλατεία του. Δυστυχώς ούτε και την ώρα αυτή υπήρχε στο χωριό μας κάποιος αρμόδιος ή υπεύθυνος, ώστε να μας ενημερώσει για το πώς θα σωθούμε και πολύ περισσότερο δεν φαίνονταν πυροσβεστικά ή άλλα οχήματα της νομαρχίας ή του δήμου.
Προ αυτής της απελπιστικής κατάστασης και αφού είχε περάσει μια περίπου ώρα από την αρχική εμφάνιση της φωτιάς και οι κάτοικοι του χωριού μας ήταν πανικόβλητοι , επιστρέψαμε με το Σπύρο στο σπίτι μας και αποφασίσαμε στις 15.00 περίπου, προ της μετά βεβαιότητας καταστροφής του χωριού μας και υμών , να φύγουν η σύζυγός μου με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά μας και τη μητέρα μου προς τη Ζαχάρω και ακολούθως προς την παραλία για περισσότερη ασφάλεια. Επιβιβάστηκε η οικογένειά μου στο αυτοκίνητο και ακολούθησε τα υπόλοιπα οχήματα που προπορεύονταν με κατεύθυνση την Ζαχάρω χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποιος αρμόδιος για την υπόδειξη τρόπου και κατεύθυνσης διαφυγής.


Πορεία προς τον θάνατο


Κάτω από τις φοβερές και δραματικές αυτές συνθήκες η σύζυγός μου αφού πήρε ελάχιστα πράγματα για τα παιδιά και αφού έβαλε όλη την οικογένεια στο αυτοκίνητό μας , έφυγε στις 15.20 περίπου , καταθορυβημένη και καταφοβισμένη προς τη Ζαχάρω και προς τη θάλασσα για να βρεί ασφαλές μέρος σωτηρίας. Όπως ήταν φυσικό και αυτονόητο η μεγάλη λαχτάρα μας και ο φόβος μας ήταν τα 4 ανήλικα παιδιά μας και η ηλικιωμένη μητέρα μου .
Στο αυτοκίνητο της συζύγου μου , αφού ικέτευε και φώναζε κατατρομαγμένη, μπήκε και μια γιαγιά του χωριού μας , με τα δύο μικρά εγγονάκια της.
Η απόσταση από το χωρίο Μάκιστος μέχρι το χωριό μου την Αρτέμιδα είναι τρία περίπου χιλιόμετρα και η φωτιά άρχισε να πηγαίνει και προς αυτό. Παντού κόλαση και τα σπίτια και οι κάτοικοι ήταν τελείως απροστάτευτοι…
Καμιά βοήθεια , ανύπαρκτος συντονισμός.
Ούτε ένα πυροσβεστικό όχημα στην Αρτέμιδα ούτε άνθρωποι ούτε μηχανήματα της νομαρχίας , ούτε της Αστυνομίας και του δήμου Ζαχάρως. Όχι μόνο φυσική παρουσία δεν υπήρχε των αρμοδίων και υπευθύνων για την τοπική πολιτική προστασία , αλλά ούτε τηλεφωνικές οδηγίες δόθηκαν. Πλήρης εγκατάλειψη εκ μέρους των τοπικών αρχών και των παραγόντων στο νομό και στο δήμο και βεβαίως της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας.
Το αυτοκίνητο της συζύγου μου όπως έμαθα εκ των υστέρων…έφτασε σε απόσταση περίπου 1.500 μέτρων από την Αρτέμιδα προς τη Ζαχάρω κι εκεί, κατά περίεργο και ανεξήγητο τρόπο, βρήκε στο δρόμο σταθμευμένο ένα πυροσβεστικό όχημα , το πλήρωμα του οποίου ήταν τρεις πυροσβέστες , χωρίς ανεξηγήτως να γίνει οποιαδήποτε προσπάθεια από τον εν λόγω πλήρωμα για κατάσβεση της φωτιάς ή έστω να ρίξει νερό, ακόμη και για την αυτοπροστασία τους.
Το πυροσβεστικό όχημα όπως ήταν σταθμευμένο πέρα των άλλων εμόδιζε και την διέλευση των αυτοκινήτων που ήθελαν να πάνε προς τη Ζαχάρω .
Εκεί μπλοκαρίστηκε η σύζυγός μου . Ήταν και άλλα αυτοκίνητα πολιτών για τον ίδιο λόγο ΄μπλοκαρισμένα και σταθμευμένα και αυτό το εφιαλτικό φαινόμενο διήρκησε 40 λεπτά . Ο δρόμος ήταν κλειστός και είχε προκληθεί πλήρες αδιέξοδο.
Κατόπιν αυτών ο Σπύρος Κιόσα πήρε την γυναίκα μου , την ηλικιωμένη μητέρα μου και τα 4 ανήλικα παιδιά μου και τα οδήγησε προς τη πλαγιά και μάλιστα τους είπε να τρέξουν όλοι προς τα εκεί και εγκατέλειψαν το αυτοκίνητό μας.
Η φωτιά έφτασε εκεί και συγχρόνως ακούγονταν εκρήξεις. Ο κόσμος ήταν μπλοκαρισμένος στα αυτοκίνητά τους , φώναζαν όλοι δυνατά και διαμαρτύρονταν ενώ τα παιδιά έκλαιγαν και έβγαζαν κραυγές αγωνίας και τρόμου αφού η φωτιά ερχόταν κοντά τους από πολλές κατευθύνσεις και ο καπνός σκοτείνιαζε τα πάντα. Δυστυχώς η φωτιά επεκτάθηκε και προς την πλαγιά και ακολούθησε κόλαση.
Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Κάηκαν ζωντανά τα 4 παιδιά μου , η σύζυγός μου , η μητέρα μου , οι τρείς πυροσβέστες και συνολικά 24 άτομα στο σημείο που είχαν μπλοκαριστεί τα αυτοκίνητα …
Περί ώρα 16.30 δηλαδή μετά την καταστροφή έφτασε όπως έγινε γνωστό στο χωριό μας την Αρτέμιδα ο διοικητής του Πυροσβεστικού Σώματος Πύργου μαζί με τον Δασάρχη αλλά ήταν πολύ αργά …"

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Γύθειο


Λένε ότι το Γύθειο είναι όμορφο μέρος.
Αυτοί που έχουν πάει βέβαια.
Σε συζητήσεις το τύπου που, πως και γιατί δεν είχα και δεν έχω άποψη για την συγκεκριμένη περιοχή.
Συνηθίζεται αφού κάνει την ανάπαυλά του κάποιος να πεί που πήγε και πως πέρασε αφότου αυτό είναι ήδη παρελθόν.
Εμένα δεν με νοιάζει. Στο Γύθειο θα βρίσκομαι αύριο, (πρώτα ο Θεός και η σύμφωνη γνώμη του αυτοκινήτου μου).
Από σήμερα, (όταν ξημερώσει... φεύγουμε...) θα έχω εικόνα και σε μια εβδομάδα (τόση είναι και η ανάπαυλα...) θα έχω και άποψη.
Μέχρι τότε, αγνοώντας παντελώς αν θα υπάρχει νέτ, (αν έχει θα ρίχνω καμιά ματιά), εύχομαι σε όλους με τη σειρά μου να περνάτε καλά και να προσέχετε.
Το μόνο που μπορώ να κάνω για εσάς είναι να σας απαλλάξω δι ολίγον από την βαρετή παρουσία μου και να με λουστώ ό ίδιος.
Για μια εβδομάδα.
Θα τα ξαναπούμε (δυστυχώς για εσάς).
Παρέα στην ησυχία εδώ μέσα αυτό,
ή το άλλο...
....................

Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

Fade Out.... again...

Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Παραθυρώντας...












Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Τρείς και χωρίς κούκο






Μιλάμε για πολύ κόσμο εκεί μέσα (στα βλόγ λέω) όπως εύκολα διαπιστώσατε με τα ίδια σας τα μάτια...

Αφού για να καταλάβετε η καμήλα των 7:30 μ.μ. θα περάσει ... το Σεπτέμβρη έμαθα....

Κοιτάξτε μην ποδοπατηθείτε μόνο.

Πρέπει να έχουμε μείνει τουλάχιστον.... 3...

(Και δεν τη μπορώ την πολυκοσμία που να πάρει και να δω τι θα το κάνει)...





Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Μπώλ-σόϊ



(δεν έβαλα χοντρό να χορεύει, θα φούσκωνε το μόνιτορ)...


Απεχθάνομαι σε βαθμό ύψιστης αδιαφορίας τα "κοινωνικά" γεγονότα του στιλ, γάμος βάπτιση.

Δεν έχω τίποτα με αυτά καθαυτά τα μυστήρια.

Εντάξει θέλει ο άλλος και η άλλη να παντρευτούν, θέλουν να τους καμαρώσουμε κιόλας. Με τις καλύτερες προθέσεις το κάνουν οι άνθρωποι, δε πάει στο καλό.

Θέλει το άλλο ζευγάρι να δώσει όνομα στη μπέμπα ή το μπέμπη, οκ, ανθρώπινο κι αυτό.
Εκείνο που με χαλάει είναι το "τσίρκο και στην πόλη σας" που ακολουθεί τα εν λόγω.

Σε μια βάπτιση ας πούμε.

Που μαζεύεται όλο το σόι αμφοτέρων των πλευρών...
Που πρέπει να συναντηθείς με τη σάρα και τη μάρα, μαζί με τις εξαδέλφες τους, να ανταλλάξεις αβρότητες να πάνε οι χειραψίες μες τον ιδρώτα σύννεφο και να χρειάζεσαι 60 χαρτομάντιλα για σκούπισμα. (Πως κρατιέται η SOFTEX νομίζετε;)
Εκείνο το υποχρεωτικό για την συνήθη εικόνα σπατουλαριστό μούτρο στις γυναίκες (δε μπορεί αυτές τις βάφει σοβατζής, όχι ελαιοχρωματιστής) με τα φορέματα που οι τραγουδίστριες των μπουζουκιών ωχριούν μπροστά τους. Βρε τι σκίσιμο πέφτει, δεκαεφτά πατώματα τακούνι, σα ράμπα για φορτηγά, κάτι σχέδια και χρώματα σαν το χρωματολόγιο της VITEX (πλαστικό και λαδομπογιά. Μαζί).
Οι δε άντρες που φοράνε μες τον ήλιο το "καλό κοστούμι" με την κοιλιά αερόσακο σε πλήρη εξέλιξη κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης... λουσμένοι στον ιδρώτα σαν εστία πυρκαγιάς σε ξερόχορτα μετά την κατάσβεση από την πυροσβεστική...

Μέσα στην εκκλησία αν έχει κλιματισμό είναι όλοι. Αν δεν έχει, μένουν μέσα 8 άτομα για όλη τη διάρκεια, οι υπόλοιποι είναι μέσα έξω.

Μόλις εν τω μεταξύ τελειώσει το μυστήριο γίνεται η εφόρμηση στα γλυκάκια από τα βομβαρδιστικά και τους πυραύλους εδάφους εδάφους. Δε μένει κολυμπήθρα... και τα χαρτάκια με τις χαρτοπετσέτες τρώνε. Τι στο καλό, αγνοούσαν την ύπαρξη των γλυκών μέχρι χθες ή ο γιατρός τους είπε ότι τα γλυκά από τη βάπτιση είναι με μηδέν θερμίδες; (Και τρώνε έντεκα;)

Μετά από την εκκλησία έχουμε το καλύτερο κομμάτι.

Το τραπέζι!

Αχου τα μωρέ τα γλυκά μου πλάσματα!

Οι "πυρήνες" έχουν πιάσει θέση πριν ανοίξει το κατάστημα των εκδηλώσεων. Πριν και από το προσωπικό. Θα ερχόντουσαν μια μέρα νωρίτερα, αλλά έπρεπε να πάνε και στο μυστήριο. (Θα έχαναν και το γλυκό έτσι).

Στην αρχή ελλείψει τροφοδοσίας της στοματικής κοιλότητας το συζητάνε. Βέβαια. Σχολιάζει η μια καρακάξα την άλλη μπεκάτσα. Μετά των συζύγων. Πρέπει να έχει μεγάλο ενδιαφέρον η ανταλλαγή απόψεων γιατί χασμουρητό και μηδενική προσήλωση είναι τα κυρίαρχα συστατικά.
(Αναρωτιέμαι αν τα προσκλητήρια πρέπει να τα στέλνει κανείς δυο-τρείς μέρες μόνο πρίν, έτσι, δεν θα προλαβαίνουν να κάνουν νηστεία 15 μέρες νωρίτερα για να φάνε το σκασμό στο τραπέζι ίσως).
Αρχίζουν σιγά σιγά με τα ορεκτικά, στα πρώτα πιατάκια νομίζεις πως ο σερβιτόρος τα άφησε άδεια στο τραπέζι, για να βάλει κάτι μετά. Μα πως τα κάνουν να γυαλίζουν έτσι;
Vetex στο χέρι έχουν οι άτιμοι;
Κατά το κυρίως γεύμα εκτελείται ότι παρακάθεται σε πιάτο ανεξαρτήτως είδους, προέλευσης ως και προορισμού. Τα τσόφλια από αυγά να βάλεις θα τα φάνε. Δεν έχει σημασία τι είναι. Αφού το έβαλαν σε πιάτο για φαΐ είναι.
Καταναλώνεται επίσης άνευ δευτέρας σκέψεως και ότι κυκλοφορήσει επί τραπεζίου σε υγρή μορφή. Ποτά, αναψυκτικά οτιδήποτε, αμέσως. Λάδια αυτοκινήτου να τους βάλεις τα πίνουν ευχαρίστως.
Ενώ έχουν κατεβάσει τον άμπακο και τον αδελφό του, σηκώνονται και να χορέψουν λέει. Ναι.
Κάτι που, θα σας γελάσω τώρα και δεν θέλω, είναι μουσική; χορός της βροχής; ινδιάνικη μαγεία; δημοτικά; αστικά; περιφερειακά; ελληνικά; τούρκικα; αραβικά; σαολίν; θιβετιανά;
Που πας καλή μου με 47 νούμερο σουτιέν να πηδήξεις τα εμπόδια; Κινδυνεύει κατ' αρχάς η δική σου σωματική ακεραιότητα. Όταν το ένα σου βυζί κινδυνεύει να σου χτυπήσει το μάτι στο τσακίρ κέφι από το χοροπήδημα και το άλλο να σου κάνει ρήξη στομάχου, δε νοιάζεσαι μήπως στραβωθείς ή κάνεις τα άντερά σου κοντοσούβλι;
(Η τεχνολογία στα λάστιχα σουτιέν με έχει καταπλήξει... τι έχουν φτιάξει οι άνθρωποι;;;; Τέτοιες πιέσεις και να μη μασάνε πουθενά!!)
Ευτυχώς έχουν προβλεφθεί από τη χορογραφία οι θέσεις των συμμετεχόντων, όπου σε παράλληλη διάταξη και κυκλικό σχηματισμό δεν κινδυνεύουν από πιθανό κλατάρισμα στηθόδεσμου, όπως επίσης και να σαβουριαστούν άσχημα εξ αιτίας φιγούρας, αφού κρατάει ο ένας τον άλλο. Ευτυχώς.
Οι δε άντρουλες! Τη χάρη, τι μπρίο! Χάρμα οφθαλμών να τους χαζεύεις!

Αν δεν είχαν ζώνες στο παντελόνι με προεντατήρες την είχαμε άσχημα... ο "χορός" λαμβάνει χώρα, καμιά φορά και ήπειρο, σε μικρές αποστάσεις από τα τραπέζια. Ένα κίνδυνο τον έχεις όπως και να το πάρεις... Άντε να του σπάσει η ζώνη, να χάσει το κέντρο βάρους και επάνω σε τόσο λεπτού χειρισμού διαδικασίες να εκτραπεί της πορείας του και να ανατραπεί. Ρεντίκολο θα γίνει... και δεν εξετάζω πιθανές απώλειες ανθρώπινου και υλικού δυναμικού...

Αφού ξεκοιλιαστούν από το φαγοπότι, αφήσουν και για πλάκα 1 κιλό ιδρώτα στην πίστα έκαστος, αποφασίζουν τελικά να πάνε και σπίτι τους...
Φεύγοντας, σχολιάζουν το πόσο καλά πέρασαν κι απόψε με ξένα κόλλυβα..

"-Παιδάκι μου τι αίσχος ήταν αυτό ;"

"-Τα είδες; ΌΟΟΛΑ κρύα;;;"

"-Μα ήταν φαγητό αυτό;_

"-Και το κρασί ξυδιάς... μου χάλασε το στομάχι..."


Μετά από 6 κιλά και αγιασμός να ήταν θα σε χάλαγε λεβέντη μου...

Το ζευγάρι που έκανε την διοργάνωση του αγώνα κατανάλωσης τροφής, έχει πληρώσει εν τω μεταξύ ένα σκασμό λεφτά για "να μείνουν όλοι ικανοποιοιημένοι" και τα ακούει κι από πάνω...

Αμάν πέρασε η ώρα!...

Έχω να πάω σε μια βάπτιση!






Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Γραφόσβημα





Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.Σβήνω, γράφω.







Δε θέλω ούτε να σε σβήσω, ούτε να σου γράψω...













Έγραψα.





Έσβησα.

Επί γής Ένας κουβάλησε το Σταυρό Του.

Όλοι οι υπόλοιποι κουβαλάνε τις επιλογές τους, τα σωστά και τα λάθη τους.
Επίσης, τις ανάγκες και τα πάθη τους.
Οι δρόμοι είναι βαμμένοι. Δεν υπάρχει λευκός.
Διαλέγεις χρώμα, γελάς ή κλαίς ακόμα.

Κι ο καιρός περνά κι η γή γερνά.

Κι εμείς μαζί της...




Εσείς;
Όλα καλά;







Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

t'es pas mal





Για όσους δεν είδαν τον ουρανό απόψε



Η μετάφραση των στίχων του τραγουδιού είναι μια ευγενική προσφορά

Paroles Rue des étoiles, Grégoire

Allo là, je suis dans le bus
le 41 pour vénus,
celui qui va jusqu’à mercure

J’ai pas pris la ligne vingt et une
Y avait trop de monde sur la lune
Il fallait descendre à l’azure

Et toi où es-tu dans l’espace
Attends je n’entends plus je passe
dans un tunnel d’astéroïdes

Tu disais avant le trou noir
que tu n’irais pas voir ce soir
Ta sœur et son mari trop ivre

on pourrait se rejoindre
J’ai des rêves à te peindre

Retrouve moi rue des étoiles
La deuxième après Jupiter
Je connais un endroit pas mal
D’où l’on peut voir tout l’univers

Retrouve moi Rue des étoiles
Pas loin du Boulevard de l’éther
A bord de mon vaisseau spatial
On se rappellera la mer

Toi et moi
Toi et moi…

On se baladera sur Neptune
Ces deux planètes après
Il faudra suivre les comètes.

On apercevra Uranus
Aussi pluton le terminus
Là où la galaxie s’arrête

Je sais on n’ira pas sur mars
Car c’est là qu’habite la garce
qui t’a volé ton ancien mec

Mais oublie tes nuits sans sommeil
de l’infinie jusqu’au soleil
Je t’apprendrai à vivre avec
Et tellement d’autre chose
L’envie en overdose

Mais…

Retrouve moi Rue des étoiles
La deuxième après Jupiter
Je connais un endroit pas mal
D’où l’on peut voir tout l’univers

Retrouve moi Rue des étoiles
Pas loin du Boulevard de l’éther
A bord de mon vaisseau spatial
on se rappellera
la Terre

Toi et moi…
La terre

Οδός αστεριών, του Grégoire

Allo là, είμαι στο λεωφορείο
το
41 για Αφροδίτη,
εκείνο που πάει ως τον Ερμή

Δεν πήρα την γραμμή εικοσιένα
Είχε πολύ κόσμο στο φεγγάρι
Έπρεπε να κατέβω στο κυανό

Κι εσύ πού είσαι στο διάστημα
Περίμενε δεν ακούω πια περνάω
μέσα από τούνελ αστεροειδών

Έλεγες πριν την μαύρη τρύπα
πως δεν θα πας να δεις απόψε
Την αδελφή σου και τον σύζυγό της τον μεθυσμένο

Θα μπορούσαμε να βρεθούμε
Έχω όνειρα να σου ζωγραφίσω

Έλα να με βρεις στην Οδό αστεριών
Η δεύτερη μετά τον Δία
Ξέρω ένα ωραίο μέρος
Απ’όπου μπορούμε να βλέπουμε όλο το σύμπαν

Έλα να με βρεις στην Οδό αστεριών
Όχι μακριά από την Λεωφόρο αιθέρα
Πάνω στο διαστημόπλοιό μου
Θα θυμηθούμε τη θάλασσα

Εσύ κι εγώ
Εσύ κι εγώ …

Θα κάνουμε περίπατο στον Ποσειδώνα
Αυτοί οι δύο πλανήτες μετά
Θα πρέπει ν’ακολουθήσουμε τους κομήτες.

Θα δούμε τον Ουρανό
Κι ακόμη τον Πλούτωνα το τέρμα
Εκεί όπου τελειώνει ο γαλαξίας

Ξέρω δεν θα πάμε στον Άρη
Γιατί εκεί κατοικεί η σκύλα
που σούκλεψε τον πρώην

Ξέχνα όμως τις χωρίς ύπνο νύχτες σου
από το άπειρο ως τον ήλιο
Θα σε μάθω να ζεις με
Τόσο διαφορετικά πράγματα
Την επιθυμία σε υπερβολική δόση

Αλλά

Έλα να με βρεις στην Οδό αστεριών
Η δεύτερη μετά τον Δία
Ξέρω ένα ωραίο μέρος
Απ’όπου μπορούμε να βλέπουμε όλο το σύμπαν

Έλα να με βρεις στην Οδό αστεριών
Όχι μακριά από την Λεωφόρο αιθέρα
Πάνω στο διαστημόπλοιό μου
Θα θυμηθούμε τη Γή

Εσύ κι εγώ...
Τη Γή

* Η 21 είναι μια πολύ τακτική γραμμή στο Παρίσι, που δουλεύει πυκνά και τα σαββατοκύριακα.

* Το «Allo là» συναντάται : «εμπρός», «ναι». Η έννοια είναι : « Ε! Εκεί !»




Την ευχαριστώ




Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Spotακι



Ευχαριστούμε που επιλέξατε άλλους για την ενημέρωσή σας.

Το πρόγραμμά μας συνεχίζεται με ένα ευχάριστο μουσικό διάλυμα.

(Νερό, νότες, ποτό, καφές, κεφτές και δε φταις).

Προτείνετε η μη πρόσμιξη με άλλα χημικά προϊόντα mp3.

Μπορεί να δημιουργηθούν τοξικές ενώσεις που αν ακουστούν προκαλούν βλάβη στα τύμπανα.

Δεν επηρεάζονται άλλα ζωτικά όργανα όπως, σαξόφωνο, πιάνο, φλάουτο και ντέφι. (Εξαιρείται το ούτι, προκαλείται αλλεργία στο μπαρούτι).

Σε περίπτωση υπερβολικής δόσης μουσικής, επικοινωνήστε αμέσως με το Winamp ή εναλλακτικά με το Media Player της επιφάνειας εργασίας σας.

Συνιστάται η άμεση διακοπή της σύνδεσης με το internet.

Δεν έχουν αναφερθεί παρενέργειες σε κωφούς.

Μετά από κλινική έρευνα σε δείγμα 8.978.458 πειραματόζωων, το πειραματό, παρέμεινε ανέπαφο. Αγνοείται η τύχη των ζώων.

Το παρόν αποτελεί προϊόν ακουστικής κατανάλωσης.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το λαμβάνετε χωρίς την παρουσία κηδεμόνα.

Χορηγείται μετά τροφής, σε μικρές ισόποσες δόσεις ή ισόποσες πάρεις.

Απαγορεύεται η χορήγηση σε χειριστές μηχανημάτων, οδηγούς, εισπράκτορες, ιδιοκτήτες φορτηγών, οικοδόμους και διανομείς ναρκωτικών.

Δεν έχει διαπιστωθεί η επίδραση σε κουνούπια και κομοδίνα.

Για τη χορήγηση απαιτείται συνταγή, φρικασέ με σέλινο.

Τελευταία ενημέρωση για παρενέργειες: 14 Αυγούστου 1817

Τηλέφωνο Κέντρου : 210210210210

Τηλέφωνο Άκρης : 2112112112112

Για οποιαδήποτε πληροφορία, μην ρωτάτε πουθενά.

Κρατήστε το για τον εαυτό σας.


Μοναχοφάϊδες....



(Σα να σφίγγουν οι πρέσπες….)


Και μη καλύτερα....









Καλή σας νύχτα.


._

._

Εξέχουν από το πάτωμα. (Θα τσακιστεί κανείς και άντε να τον μαζέψεις μετά...)


memories..

memories..