The Light will stay on . . . 11 years after

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Λογοαπραξία

Ανάμεσα στις σκιές του παρόντος ή του παρελθόντος χρόνου αδημονούν κουβάρια ασύλητες σκέψεις, μονάχα να προβάλουν θέλουν, να δουν το φως της έκφρασης σε κατάληξη. 
Να γίνουν κάτι προτού να γίνουν τίποτα.
Είναι καιρός τώρα που με τα διάφορα, όχι και λίγα, προβλήματα η συνοχή των δεσμών με τον έσω κόσμο μου έχει διαταραχθεί ανυπόστατα..
Δεν ευελπιστώ σε καμιά δραματική αλλαγή του τρόπου της ζωής, ούτε καν τολμώ να διαβλέπω όνειρα κατά την ώρα της κατάκλισης. 
Αυτό το τελευταίο με έχει αρκετά θορυβήσει σαν γεγονός. Δε μπορεί, θα βλέπω αλλά δεν το θυμάμαι... τώρα αναρωτιέμαι τι είναι χειρότερο από τα δυο. Το ότι δεν βλέπω ή ότι δεν θυμάμαι αν είδα..
Εσχάτως δεν λειτουργώ όπως είχα τουλάχιστο συνηθίσει, άσχετα αν ο δικός μου τρόπος ήταν "σωστός¨ ή "λαθεμένος". Πρόκειται για μη αντικειμενική παρατήρηση οπότε δεν την ορίζω, παρά μόνο σαν τον δικό μου τρόπο. 
Τα τέλματα εν τέλει δεν είναι αρεστά ούτε καν στο βάλτο που τα θρέφει..
Με τα στερητικά "δεν" έχω χορτάσει, ομολογώ πως δεν μου έλειψαν ποτέ. Αντίθετα μπορώ ευθαρσώς να σας δηλώσω πως κατέχω και υψηλά αποθέματα.

Από την άλλη, τα παράπονα που πετάνε δεξιά αριστερά πίσω από τις κόχες των ματιών μου, όταν ξεσπάω σε εμένα, τα τσακίζω με σχετική ευκολία προσπαθώντας να με πείσω για την αντιπαράθεση των "δεν" με τα "έχω" και την ευημερία των τελευταίων όταν τα "βλέπω" αραδιασμένα στους  καναπέδες της ζωής που έζησα. 
Συνηθίζεται η έκφραση "πλήρης ημερών", στη δική μου περίπτωση ισχύει το "πλήρης διαφορών", αφού σε "πλήρης ημερών" δεν προβλέπω να προβιβαστώ.
Λίγο απλοϊκά ανόητη η έκφραση, ποιος δηλαδή δεν θέλει άλλες μέρες στη ζωή του και προτιμά την αιώνια, παντοτινή ...ησυχία; Κι αν πρόκειται για ακριβή και λογικό συλλογισμό ο μόνος αρμόδιος για να το εκφράσει θα μπορούσε να είναι μόνο ο παρεπιδημώ ν, που φυσικά δεν βρίσκεται πλέον στην θέση να μας διευκρινίσει την επάρκεια ή όχι των ημερών του... 

Στον τομέα "πλήρης διαφορών" δεν βρίσκω λόγο να μου αντιμιλήσω.  

Συμφωνώ και εγώ μαζί μου. Δυο είμαστε αρκετοί και πλειοψηφούμε και απέναντι σε εσένα που διαβάζεις.     

Σε αυτή τη σύντομη συνδιαλλαγή απόψεων με το πληκτρολόγιο συμπέρανα πως είμαι σχεδόν καλύτερα από την στιγμή που ξεκίνησα να τα λέω με το παράθυρο της ανάρτησης οπότε είναι καιρός να σας αφήσω και στην ησυχία που σας εύχομαι να έχετε όσοι την αναζητάτε.
Η επιλογή της φωτογραφίας έγινε γιατί στα δικά μου μάτια είναι όλα εκείνα που σφραγίστηκαν πίσω από την παλιά πόρτα, που ακόμα κι αν ποτέ ανοιχτεί, ο χρόνος θα έχει κάνει το χρέος του, θα έχει τηρήσει την υπόσχεσή του και θα βρει κανείς μόνο ανάκατα απομεινάρια από ότι έφυγε, απομεινάρια ανίκανα να συνθέσουν εικόνες και γεγονότα, φωνές και ιστορίες που δεν γράφτηκαν ποτέ.
Είμαι δε ευχαριστημένος γιατί δεν ήθελα να σας πω κάτι συγκεκριμένο, κατά συνέπεια δεν θα κρατήσει κανείς σας κακία γιατί δεν είπα τίποτα..


Η ατομική περισυλλογή δεν αποτελεί ικανότητα ευθυκρισίας, αυτό κατά βάθος είχα να μου τονίσω και το έκανα.


Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

illluminati

Illuminati, αν όχι όλοι οι περισσότεροι γνωρίζουμε ή έχουμε μια ιδέα τι σημαίνει αυτή η λέξη.
Αν την αντιστρέψουμε γίνεται itanimulli, σωστά;
Αν τώρα την μετατρέψουμε σε ηλεκτρονική διεύθυνση γίνεται www.itanimulli.com ...
Πηγαίνετε τώρα μια βόλτα εκεί να δείτε ποιοι είναι οι "Πεφωτισμένοι..."

._

._

Εξέχουν από το πάτωμα. (Θα τσακιστεί κανείς και άντε να τον μαζέψεις μετά...)


memories..

memories..