Μετά από διάγνωση βαριάς πνευμονικής λοίμωξης, θεραπεία 3 εβδομάδων και συνέχιση της αντιβίωσης (ευτυχώς) πλέον στο σπίτι, επιστρέψαμε.
Τα συμπεράσματα από την τελευταία επίσκεψη στο "Σωτηρία" ήταν τα εξής:
Ο πνευμονολόγος της Πάτρας εκτός από τύπος με άσπρη μπλούζα, ήταν και μαλάκας.
Διέγνωσε τέλεια (!) κατάσταση του αναπνευστικού, ήταν δε σίγουρος πως είναι ...καρδιολογικό το πρόβλημα...
Χαρακτηριστικά ανέφερε κατά την διάρκεια της εξέτασης, "δεν ακούω τίποτα. Τα πνευμόνια σου είναι καλύτερα από τα δικά μου, να σε κοιτάξει ένας καλός καρδιολόγος".
Ο Πνευμονολόγος στην Αθήνα είπε, " δεν ακούω τίποτα, αλλά ξέρεις γιατί; Γιατί η λοίμωξη που έχεις, έχει φράξει τα πάντα μέχρι επάνω και δεν μπορώ ούτε να σε ακούσω...'
Επιστρέφοντας στο μαλάκα, που συμπλήρωσε έτσι στο γόνατο για τον καρκίνο, οι άλλοι γιατροί είπαν, " αυτό φαίνεται και σε παλιότερες εξετάσεις ετών, με διάμετρο 5 χιλιοστά, τώρα είναι 1 εκατοστό, δεν είναι ανάγκη να το αγγίξουμε, μπορεί να είναι οτιδήποτε, καλοήθεις ή κακοήθεις, δεν μπορούμε να τον υποβάλουμε σε γενική αναισθησία λόγω του αναπνευστικού. Είναι αδύνατο να ξυπνήσει μετά.. θα το παρακολουθήσουμε και θα δούμε τι θα κάνουμε. Δεν αγγίζεις, ξυπνάς κάτι που χρόνια τώρα κοιμάται και δεν δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα. Δεν έπρεπε να βρίσκεται εκεί, αλλά αν κάνουμε οτιδήποτε τώρα θα δημιουργήσουμε πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα μέχρι τώρα έχουμε".
Ο μαλάκας, είπε να πάμε σπίτι μας και όλα θα περάσουν αν δούμε έναν καλό καρδιολόγο, για τον όζο, ρώτησε μόνο την ηλικία και είπε ...καλά....
Ο μαλάκας.
Η γενικότερη εικόνα είναι μακράν η καλύτερη που έχω δει στον πατέρα μου τον τελευταίο χρόνο.
Δίκιο πρέπει να έχουν οι Γιατροί. (Εκτός του μαλάκα).
Εγώ μια χαρά είμαι, (λέμε και κάτι για να περνάει η ώρα).
Εσείς;
(Οικονομικά δεν ρωτώ, για την υγεία σας ενδιαφέρομαι).