The Light will stay on . . . 11 years after

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

πον Ο ΚΕΦΑΛΟΣ


ΚΕΦΑΛΟΣ
Συναντάται σε μέγεθος 10-70 εκατοστά.

Το ψάρι.

Ο πονΟΚΕΦΑΛΟΣ που έχω από χθές είναι μεγαλύτερος...
Πρέπει να είναι και ηλεκτρολόγος.
Ο πονοκέφαλος.
Γιατί μου έχει αλλάξει τα φώτα.
Και τα ντουί.
Μιλάμε για ένα ωραίο, μεγάλο, δυνατό και ανθεκτικό πονοκέφαλο.
Τι του έταξα, ταξίδια, ποτά, γυναίκες, περιοδικά, τον πονοκέφαλο της γυναίκας μου να κάνουν παρέα... τίποτα...
Τι του πήρα διάφορα φαρμακάκια σε ωραία κουτιά, του έβαλα μουσική, τον πήρα και πήγαμε βόλτα. Τίποτα. Εκεί το χαβά του αυτός...
Του είχα λείψει λέει... και ήρθε.
Και έκατσε.

Αρμένικη βίζιτα. Δεν ξεκολλάει να πάει και πουθενά αλλού.

Μου είπε να αφήσω από κάτω ένα τραγούδι που του άρεσε.
Μου το αφιερώνει λέει. Με ένα μάτσο κίτρινες και κόκκινες τουλίπες...

Το έβαλα και το τραγούδι σου δεν πάμε για ύπνο, μπάς και θυμηθείς κανένα επείγον ραντεβού σου τώρα ;


Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Επιτέλους μια ανάλυση του σήμερα χθές.




Το video ανέβηκε από AZAMFF.

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Λίγες λέξεις


Είναι αργά για να αλλάξω οτιδήποτε σε εμένα και πολύ νωρίς για να προσπαθήσω, κοντεύει να ξημερώσει...
Η μοναχικότητα τελικά είναι ανίατη.
Τις τελευταίες δεκάδες χρόνια δεν την άγγιξα.
Συστηματικά άρχισα να την αποδέχομαι.
Σήμερα σχεδόν την απολαμβάνω.

Δεν νοιάζει κανέναν σας, αλλά ως συνήθως, σε εμένα μιλούσα. Είναι νωρίς το πρωί, 4:25 και έπρεπε να πω δυο λέξεις με κάποιον.

Καληνύχτα.

Καληνύχτα.

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Κυρίες και Κύριοι.





Κατά παράβασην ατομικών κανόνων, θα συμμετάσχω στην πρόσκληση του φίλου ΟΔΟΙΠΟΡΟΥ (θα το πληρώσεις με μπύρες αυτό, να το θυμάσαι) απαριθμώντας 10 πράγματα που αγαπώ και θα δώσω την σκυτάλη σε άλλους ...λίγους τέλος πάντων... (μπύρες, πολλές μπύρες Οδοιπόρε...)


Με εξαίρεση τα αυτονόητα, οικογένεια, γονείς κ.τ.λ. θα αναφέρω (ούτε στο στρατό δεν το έκανα αλλά ας πάει και το παλιάμπελο), 10 αδυναμίες. Έχω πολλές αλλά ας ακολουθήσω τον κανονισμό.


1. Μουσική. Δεν ζώ αλλιώς. Σχέση σχιζοφρενική μαζί της. Όταν την έχω ανάγκη πρέπει να είναι παρούσα. Το δικό μου ναρκωτικό.


2. Αυτοκίνητο. Τρελαίνομαι για οδήγηση, δεν με νοιάζουν αποστάσεις. Όσο μακρύτερα τόσο καλύτερα. Ειδικότερα αν δεν ξέρω και που πάω. Έτσι γίνεται συνήθως...


3. Η νύχτα. Είμαι σχεδόν τσακωμένος με το φως της μέρας. Δεν με ενοχλεί, αλλά στο σκοτάδι βλέπω καλύτερα. Αυτά που θέλουν τα δικά μου μάτια δεν χρειάζονται lux..


4. Η δουλειά του Dj. Διετέλεσα για 12 χρόνια επαγγελματίας του είδους. Τα χρόνια πέρασαν, το κουσούρι έμεινε. Τους βλέπω καμιά φορά και ζηλεύω. Με την κακή έννοια.


5. Καφές. Αναπόσπαστο κομμάτι του πρωινού και του πάγκου όταν δουλεύω στο εργαστήρι μου. Σε συνάρτηση με τον αριθμό 1. Η τετραγωνική ρίζα μου.


6. Ποτό. Δεν πίνω οτιδήποτε. Τρία ποτά είναι όλο το (επιθυμητό) bar που με καλύπτει. Στην ανάγκη μπορώ να πιώ και πετρέλαιο αν χρειαστεί... Σιγά μην σας πω και ποιά είναι..


7. Τσιγάρο. Σε συνέχεια της υγιεινής ζωής μου. Στα 32 χρόνια που ανάβω, 4 μόνο μήνες αλληεγκαταλειφθήκαμε. Φεύ. Δεν αντέξαμε περισσότερο χώρια...


8. Ξενύχτι. Μόνος ή με παρέα. Το δεύτερο δεν τυχαίνει παρά σε πολύ ειδικές περιπτώσεις. Δεν είναι εύκολο να βρώ όμοιο στον κύκλο μου. Όχι εδώ που ζώ τουλάχιστον. Άρα μόνος. Κάθε βράδυ. Η μόνη παρέα που θα μπορούσε να με συντροφεύσει είναι οι νυχτερίδες. Έχουμε κοινό την αϋπνία εγώ την βόλτα τους αυτές αλλά δεν τις κάνω κέφι. Είναι λιγομίλητες και άσχημες επίσης. Σχεδόν σαν κι εμένα, ευτυχώς έχω ωραιότερα δόντια από αυτές.


9. Φίλοι. Δεν είναι άτομα της οικογένειας, άρα αναφέρονται σε δικό τους session. Δεν είναι πολλοί. Οι γνωστοί δεν λαμβάνονται υπόψη. Ένα φίλο έχω. Remote φίλος αλλά φίλος. Τουλάχιστον έτσι τον αισθάνομαι και αδιαφορώ για πώς αισθάνεται εκείνος. Δίκαιο μου ακούγεται. Άρα είναι.
Μη γελάς καμένε...


10. Αγαπώ εσένα.


Θα σκοτίσω στην συνέχεια με τη σειρά μου όχι 10 αλλά λίγους που εκτιμώ και δεν θα αλλάξει τίποτα όταν με αρχίσουν στα στολίδια με μπινελίκια για την επιλογή μου.


Αυτός ο διαβόητος Spy, ο φίλος μου Αποτέτοιος, η GCTMT και τέλος όλους τους Ανώνυμους.
Είμαι πέρα για πέρα εντάξει. Ξέρετε πόσους ανώνυμους έχει τριγύρω;


Σε όποιον και όποια μπήκε στον κόπο να διαβάσει το manual με τις οδηγίες χρήσης μου προσφέρω κάτι μετοχές από το χρηματιστήριο με μεγάλη αξία. Πρέπει να είναι περιζήτητες. Είναι από αυτές τις ωραίες. Τις φούσκες. Προσφέρω επίσης ένα δίσκο (φρένου) που μου βρίσκεται πρόχειρος, ένα ταψί γεμιστά και μια σόδα. (Όσο να ναι πέφτουν βαριά τα γεμιστά αν φας ολόκληρο ταψί).


Για τους λιγότερο τυχερούς (τα δώρα είναι λίγα και θα διατηρηθεί -στη συντήρηση του ψυγείου- αυστηρή σειρά προτεραιότητας), έχει ακριβώς από κάτω μια αποψινή συνάθροιση ήχων με κάμποσα κομμάτια πειραγμένα από τα χέρια μου υπό την επήρεια όλων των παραπάνω που αγαπάω.


MASTERPCM_-_ELECTRONICS_PULS_MADE_OF_SOUNDS.mp3




'Οποιου δεν του κάνει να μου ζητήσει τα λεφτά του πίσω.


Να το ακούσετε  Δ Υ Ν Α Τ Α !!!!!!!!


Φιλιά στα μούτρα.


Εγώ.

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Τώρα αισθάνθηκα έτσι...



Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Βόλτα

- Εεε! Που πάς;
- Όπου θέλω θα πάω, λογαριασμό θα σου δώσω;
- Φυσικά και θα μου δώσεις! Τι νομίζεις πως μπορείς να κάνεις του κεφαλιού σου;;;
- Δεν μπορώ λές;...
- Για σκέψου το λίγο, μπορείς;
- Τώρα που το λες ...μπορεί... τι να σου πώ... ίσως έχεις ένα δίκιο...
- Και περισσότερα έχω. Το ζήτημα όμως είναι να καταλάβεις το γιατί.
- Εννοείς πως δεν γίνεται να αποχωριστούμε ποτέ. Αυτό δεν είναι;
- Μπράβο αητέ μου. Μπράβο. Μα τι άλλο θα μπορούσε να είναι αναρωτιέμαι... τι θα κάνω πιά με εσένα...
- Τελικά έχεις απόλυτο και αποκλειστικό δίκιο. Το κατάλαβα. Τελείως όμως. Δεν θα γίνω πρωτεργάτης ανταρσίας ξανά. Εντάξει;
- Αρχίσαμε να συνεκφωνούμαστε... αυτό δεν είναι και πολύ καλό ξέρεις...
- Τι λές πάλι;;; Μια φορά! Μόνο μια φορά συμφώνησα μαζί σου και δεν σου αρέσει κιόλας!!!!
- ............. .. .....
- Δεν μου μιλάς τώρα!
- Μη μιλάς. Σκέφτομαι...
- Ναί μια ζωή σκεπτόμαστε. Χώρια.
- Λοιπόν. Εντάξει. Δεν θα σε πιέσω. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις. Το αποφάσισα._
- Είσαι σίγουρος; Μην το αλλάξεις πάλι γιατί θα γίνει χαμός. Εντάξει;
- Μην με απειλείς. Μην θέτεις όρους. Ξέρεις καλά ότι όταν χρειάζεται δεν καταλαβαίνω τίποτα και κανέναν. Κυρίως εσένα.
- Καλά. Καλά... μην αγριέψεις, δεν χρειάζεται... εντάξει. Ξέρω. Λοιπόν. Πάω μια βόλτα.
- Να πας όπου γουστάρεις. Αδιάφορο μου είναι... Να σου πώ... θα ...αργήσεις;.. Πολύ;...
- Πιθανά ναί. Προσπαθώ να κόψω το τσιγάρο. Θα κάνω μεγάλη βόλτα. Μέχρι να αποτοξινωθώ.
- Κι αν δεν το κόψεις τι θα κάνεις;
- Τίποτα το ιδιαίτερο. Δεν θα ξανάρθω.
- Οκ. Κατάλαβα... την κοπανάς πάλι επ' αόριστον.. Φύγε. Αν αργήσεις να γυρίσεις μην κάνεις τον κόπο να επιστρέψεις. Θα λείπω.
- Τι λές ρε καμένε; Που θα πάς; Αφού ποτέ σου δεν ξεκόλλησες από εδώ!
- Ευκαιρία είναι. Αφού θα λείπεις κι εσύ.
- Ξεχνάς πως δεν μπορούμε να φύγουμε και οι δύο;
- Γιατί. Είμαστε ποτέ έστω ένας με σώας τας φρένας και δεν το ξέρω;
- Όχι... αυτό είναι αλήθεια...
- Κοίτα. Κάνε ότι καταλαβαίνεις. Εγώ δεν ξέρω τι θα κάνω. Ακόμα.
- Εντάξει. Πάω εγώ τότε. Γειά.
- Στο καλό και να μην προσέχεις. Έχω μια ελπίδα να ησυχάσω έτσι από σένα. Θα με τρέφει η πιθανότητα μέχρι, ανάθεμα την ώρα, να επιστρέψεις.
- Άμα φύγεις κι εσύ σβήσε τα φώτα.
- Να κοιτάς τη δουλειά σου εσύ. Ότι θέλω θα κάνω. Και να κλείσεις την πόρτα βγαίνοντας.
- ΖΖΖΜΠΑΜΜ! ! !
- ΝΑ ΤΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΕΙΠΑ! ΟΧΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΕΙΣ!!

Εαυτός σου λέει μετά... ο μαλάκας...

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Not require...

._

._

Εξέχουν από το πάτωμα. (Θα τσακιστεί κανείς και άντε να τον μαζέψεις μετά...)


memories..

memories..