
Δεν μπορώ να γνωρίζω σε τι κατάσταση βρίσκεται και το οδικό της δίκτυο κατά συνέπεια.
Εδώ που ζώ όμως, πάω κάθε μέρα στη Λακούβα... και τι λακούβα, δεν μιλάμε για μια και δυό, μιλάμε για αμέτρητες, που η μία δίνει πάσα στην επόμενη, δεν μετριούνται κάν οι άτιμες...
Βάλθηκαν ξαφνικά να φτιάξουν συνδέσεις με το Βιολογικό, να υπογειοποιήσουν καλωδιώσεις της ΔΕΗ καταργώντας κολόνες και να κάνουν διανοίξεις οδών....
Όλα για το καλό του πολίτη... λέμε τώρα... μα μόλις κλείσουν τις τάφρους στους δρόμους (εννοείται ταυτόχρονα σε όλους σχεδόν τους δρόμους της πόλης!) για το βιολογικό που είναι κάθετες στο οδόστρωμα, έρχονται οι επόμενοι που ανοίγουν κατά μήκος... νέες τάφρους. Εν τω μεταξύ, ασφαλτικά δεν μπορούν να πέσουν πρίν το καλοκαίρι, που σημαίνει ότι μέχρι τότε, θα είναι επιχωματωμένα. Σε διαρκείς βροχές. Που το νερό καθίζει το χώμα, που χάνεται και ανοίγουν όμορφες λακούβες... μικρές, μεσαίες και μεγάλες. Καλυμένες με νερό... για να μην γίνεται να αναγνωρίσεις την έκπληξη που σου επιφυλάσει... Μερικές έχουν την τάση να σου φάνε μόνο τον ένα τροχό, κάποιες άλλες αρέσκονται σε δύο. Κάποιες πιό ύπουλες απλά θέλουν να στραβώσουν το ψαλίδι...
Φυσικά όλα γίνονται για το καλό των πολιτών, μόνο που γίνονται στο ... γόνατο... χωρίς προγραμματισμό. Κλείνει ο ένας, σπάει ο άλλος ξανά σε δουλειά να βρισκόμαστε...
Σπάσαμε τα αυτοκίνητα, όσο ευγενικά κι αν περνάς...
Λακούβες στην Ελλάδα, αναπόσπαστο κομμάτι του... πολιτισμού μας..., για να σπάμε τα οχήματά μας.