Πόσες στάλες ακόμη;

Δεν μπορώ να υπολογίσω πόσες στ' αλήθεια στάλες θέλει για να ξεχειλίσει το ποτήρι.
Λίγες σταλίτσες πάντως φαίνεται πως δε θα είναι αρκετές. Αυτή την αίσθηση αποκομίζω από τον αέρα... που ανασαίνω..
Δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω επακριβώς τι άλλο πρέπει να μας συμβεί για να αντιδράσουμε. Τι άλλο πρέπει να μας κάνουν για να καταλάβουν εκείνοι κι εμείς ότι δεν πάει άλλο. Τέρμα. Σημειώνεται οσονούπω τέλος διαδρομής. Σε όλα τα επίπεδα. Γενικότερα και ειδικότερα.

Βαρέθηκα να παρατηρώ το υποτιθέμενο κράτος μας να σφάζει με κάθε τρόπο τα παιδιά του. Να ισχύει αποκλειστικά και μόνο, πως 10-15 άνθρωποι, σε όλη τη χώρα μαζεύουν το χρήμα που εμείς καλούμαστε να συμπληρώνουμε εσαεί. Να υπόσχεται ο αρμόδιος, και καλά, για τα οικονομικά της χώρας, πάγωμα των φόρων. Ναι, υποσχέθηκε, δε σημαίνει πως θα το έκανε κιόλας... Αντίθετα δε, μας έσκισε με την άνεση της συνάφειας παλιότερα που ονομάστηκε περαίωση τώρα... είχε εξαγγείλει ο υποψήφιος τότε πρωθυπουργός την κατάργηση του ΣΔΟΕ. Όταν έγινε κυβέρνηση όντως καταργήθηκε αυτή η υπηρεσία... αφού άλλαξε.... όνομα!
Συνέχισε την καθοδική πορεία της χώρας, κάνοντας τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους... μπράβο! Μεγάλο κατόρθωμα!
Θα μου πει κανείς "περίμενες να γίνει κάτι άλλο;"
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα... ήλπιζα όμως στο θαύμα. Θαύματα ως γνωστόν δε γίνονται εύκολα, οπότε...

Παρά ταύτα, σε προηγούμενα χρόνια ντροπιάστηκα σαν Έλληνας, όπως με την περίπτωση Οτσαλάν. Τον δώσαμε κανονικά... θυμάμαι εκείνη την ημέρα, πόσο αηδιασμένος και ντροπιασμένος αισθανόμουν...
Το ίδιο ντροπή και αηδία νιώθω και τώρα. Δεν θέλω αυτά τα γαϊδούρια με σαμάρι να ομιλούν για λογαριασμό μου... δεν με εκφράζουν σε τίποτα, δεν ανήκω στις ιδέες που αντιπροσωπεύουν..
Τους βαρέθηκα, τους σιχάθηκα. Αν παρ ελπίδα σήκωναν ανάστημα τώρα με το Παλαιστινιακό, θα δικαιολογούσα το ότι φοράνε παντελόνια, αλλά μάταια... για μια ακόμα φορά, λάθος γκαρνταρόμπα χρησιμοποιούν...
Παλιά, δυο λέξεις όπως Φιλότιμο και Μπέσα, είχαν αξία ανυπολόγιστη. Οι "μάγκες" δεν μετριόντουσαν με τα λεφτά και τα αυτοκίνητα... όποιος λειτουργούσε με βάση μόνο αυτές τις δυο λέξεις ήταν αυτός που μετρούσε παντού... που όμως να βρεις "μάγκα" που να βοηθήσει την κατάσταση εδώ που έφτασε.

Γιατί μόνο "μάγκες" θα μπορούσαν να αλλάξουν κάτι για το μέλλον, με τη μόνη διαφορά ότι δεν υπάρχουν πια..

Χάθηκε ο προσανατολισμός μας σαν Έθνος, χάθηκαν οι αξίες και τα ιδανικά μας.
Ο Κίσσινγκερ το 1973 σε συνέντευξη του στον αμερικανικό τύπο είχε πει πως "οι τρομοκρατικές απόψεις των Ελλήνων με ένα τρόπο μπορούν να εξαλειφθούν, αν αλλοτριωθεί η Θρησκεία, η Πατρίδα και η Οικογένεια μαζί με τον πολιτισμό τους". Βρείτε ένα απ' αυτά που μας έχει μείνει ακόμα...

Λυπάμαι και ντρέπομαι που είναι έτσι οι Έλληνες σήμερα.... κι είμαι αναγκασμένος να ζώ σε αυτή την καταραμένη χώρα...
Βαρέθηκα, τις πίκρες που μας ποτίζουν οι άλλοι, βαρέθηκα τις ανοησίες τις δικές τους, τις δικές μου, βαρέθηκα... τις γλυκανάλατες εκπτώσεις του γέλιου, της χαράς, της δικιάς μου και των άλλων, βαρέθηκα... τους ήλιους πίσω απ΄ τα σκοτάδια που αφήσαμε να μπούμε. Όλοι μας, κι εγώ μαζί, κι εσύ... βαρέθηκες;

Δε βιάζομαι να αλλάξω κανέναν, ούτε εμένα τον ίδιο, ούτε τον κόσμο κανενός. Δε με νοιάζει ουσιαστικά, ξέρω πως η γενιά μου δε θα προλάβει καλύτερες μέρες.

Βλέπεις, οι "επαναστάτες" του Πολυτεχνείου, είναι τα κουμάσια που σήμερα παίζουν με τον ηλίθιο και χωρίς καν προσχήματα, άθλιο τρόπο τα παιχνίδια τους πάνω στις δικές μας πλάτες.
Οι "επαναστάτες" που αγοράζουν στο περίπτερο, το Ριζοσπάστη και ένα ...Marlboro... επαναστάτες της δεκάρας...

Θα μου πεις τελικά τι σε νοιάζει εσένα τι με πειράζει εμένα;

Χαζούλι, αν σε ένοιαζε παλιότερα δε θα ήμασταν έτσι σήμερα... χαζούλι... σήμερα μπορεί να μην πολύ αργά για να νοιαστείς, τι θέλουν οι άλλοι δίπλα σου.
Μην ξεχνάς, για κάποιους, είσαι ο ...δίπλα τους και θες να νοιαστούν για σένα όταν χρειαστείς... θυμήσου το, χαζούλι...

Νοιαστείτε, δείτε γύρω σας, υπάρχουν κι άλλοι...