Βεράντα

Μετά από πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, απόψε, βρέθηκα στη βεράντα του σπιτιού, με το laptop αγκαλιά με πρόθεση να διεκπεραιώσω μια σειρά μετρήσεων και να βρω λύσεις σε κάποια τεχνικά ζητήματα, σε σχέση με το αμφίδρομο δορυφορικό ίντερνετ μιας συγκεκριμένης εταιρίας και να δώσω μια εμπεριστατωμένη απάντηση σε κάποιο πελάτη..., έχω να φτιάξω και την προσφορά, για να κλείσει μια δουλειά....

Ίσως από το προηγούμενο καλοκαίρι, δηλαδή τι ίσως, ένα χρόνο ακριβώς έκλεισα... είχα να μείνω εδώ έξω στη δροσούλα ανάμεσα στις πρασινάδες που περικλείουν το σχετικά μεγάλο μπαλκόνι.

Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας πριν μια ώρα, έκαναν το απόλυτα φυσιολογικό. Πήγαν για ύπνο. Από την άλλη τώρα, εγώ, έκανα το απόλυτα φυσιολογικό για εμένα. Έμεινα ξύπνιος.

Για να κάνω λοιπόν τα παραπάνω χρειάζονται κάποιες ενέργειες από την πλευρά μου. Μια από αυτές (πέρα από το να ξεστραβωθώ σε κάποια σημεία) χρειάζονται διάφορα πράγματα από το pc του μαγαζιού μου. Ποιο εύκολο θα ήταν να έκανα τη δουλειά εκεί. Σάββατο βράδυ και να αφήσω τη βεραντούλα τώρα να πάω εκεί... με νεκρική απόχρωση τη βλέπω την πιθανότητα... άρα τι μένει;

Να τα πάρω μέσω net από το ένα pc στο άλλο... Ε ναι, αυτό κάνω τώρα. Upload από εκεί και τσούπ στο άλλο... εντάξει το ξέρω, θα αργήσουν να κατέβουν στο laptop... και τι έγινε; Ποιος βιάζεται; Εγώ πάντως... όχι.

Τα αρχεία έρχονται, δροσούλα έχει, μπυρίτσα και τσιγαράκια είμαι οκ... ησυχία υπάρχει επίσης αν εξαιρέσει κανείς την εθνική οδό που όλο και κάτι περνά, αλλά για λόγους συνήθειας δεν με ενοχλεί κιόλας.

Με λιγότερες λέξεις. Μια χαρά.

Έτσι βρίσκω το χρόνο να ρίξω μια ματιά και σε εσάς γείτονες του διαδικτύου, να βρω κι αυτά που χρειάζομαι από κάποιες μελέτες, να γράψω και καμιά κουβέντα λέγοντάς τα ουσιαστικά με το γούγλη τέτοια ώρα...

Θα αποτελέσουν οι λίγες αυτές λέξεις μάλλον τη μακρύτερη χρονική διάρκεια αποτύπωσης, μιας και τα παραπάνω τα κάνω ταυτόχρονα και σε διακοπή για τσιγάρο συμπληρώνω και κάτι.

Παρατηρώντας που λέτε τη φυσική άπνοια που επικρατεί σιγά σιγά στα μπλόγκια, από την εμφανιζόμενη βαριομάρα λόγω ζέστης ως την βολτούλα στις παραλίες ή τις λαγκαδιές, και με την ως φαίνεται οριστική παύση μερικών από αυτά που παρακολουθούσα, διαπιστώνω πως επίσης για ένα ακόμη λόγο δεν κάνω αυτά που κάθε φυσιολογικός και απλά σκεπτόμενος άνθρωπος πράττει.

Δηλαδή τα ίδια με αυτούς που μόλις περιέγραψα. Επειδή σίγουρα υπάρχει απάντηση πέρα από το ότι μπορεί να είμαι απλά μαλάκας, δεν υπάρχει ούτε ο αντίστοιχος χρόνος, ούτε η ποσότητα των χρημάτων που απαιτείται για να πεις πως θα ξεκουραστείς, (2-3 μέρες δεν αξίζουν τίποτα)..., ελπίζω κατά τον Αύγουστο να εξαφανιστώ από εδώ μέσα. Συνεπώς τα ίδια θα κάνω και μάλιστα με τον περισσότερο κόσμο τότε!

Βρε συ.. δεν είμαι τελικά μαλάκας!!!

(Λέμε τώρα)...

Χμ... με τούτα και με τα άλλα θα πάει 4 η ώρα... θα σας αφήσω στην ησυχία σας, κοντεύω και τη δουλίτσα, άντε να πάω και για ύπνο...

Κάποιο ξημέρωμα που ως συνήθως ήμουν ξύπνιος, ανταλλάσσοντας mail κατά τις 6 το πρωί με ένα φίλο (ονόματα δε λέμε), είπε σε απάντηση ερώτησής μου αν ήπιε καφέ ή θα πιει αργότερα...: "τώρα ήπια το παστίτσιο και το πρωί, θα φάω τον καφέ"...

Σας αφήνω λοιπόν γιατί... δεν έχω παστίτσιο να πιω, οπότε θα αναγκαστώ να φάω μόνο τον πρωινό καφέ....

Καλημέρα σας

Υστερόχαρτο: Γιατί τα ξεφτιλισμένα τα κουνούπια φέτος είναι σαν μπεκάτσες και τα χημικά τους στο τσίμπημα είναι τόσο βελτιωμένα που σε κάνουν να θέλεις να εξολοθρεύσεις τον πληθυσμό τους από εδώ μέχρι την Κίνα;;;