Unforgiven

Μετά από μέρες αδυναμίας εξεύρεσης λίγου ελεύθερου χρόνου, έκανα πως τον βρήκα, τρίχες δηλαδή. Αυτό το διάλειμμα το οφείλω στην αναμονή να καταστεί ξανά λειτουργικός σκληρός δίσκος με συλλογή ιών και θυγατέρων…

Σημαντικός παράγοντας, σε ότι κάνω είναι η μουσικούλα που ανέκαθεν, με συντρόφευε στις περισσότερες στιγμές της μέχρι τώρα ζωής μου.

Θυμάμαι όταν διάβαζα για τις εξετάσεις στο σχολείο ακόμα, ήταν αδύνατο να διαβάσω χωρίς μουσική. Εννοείται μόνο τις αρεσκείας μου, αν ακουγόταν οτιδήποτε που δεν ήταν του γούστο μου ήταν το καλύτερο δηλητήριο με αποτέλεσμα τον πλήρη αποσυντονισμό.

Τα χρόνια κύλησαν αδηφάγα, αλλά η μουσική παρέμεινε η καλύτερη και μακροβιότερη συντροφιά μου.

Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που δεν ακούω απολύτως τίποτα, γιατί δεν μπορώ. Δεν θέλω.

Είναι οι φορές που ο εσωτερικός κατακλυσμός βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν χωράνε ούτε ήχοι προς τα μέσα. Σπάνια καταλήγω σε εκρήξεις με αποτέλεσμα την εξιλέωση της πίεσης. Νευρικός εκ φύσεως, τα ξεσπάσματα τα είχα πρόχειρα στην τσέπη του πουκαμίσου μου. Τα τελευταία χρόνια, κάπου που έσκυψα για λίγο έπεσαν… και δεν τα ξαναβρήκα..

Άσχετα με το τι ο καθένας προτιμά ή θεωρεί τον κατάλληλο ήχο και το ύφος της μουσικής που τον εκφράζει, το ζητούμενο είναι πως η μουσική προτίμηση προδίδει και προσδίδει χαρακτήρα, ύφος και γιατί όχι και ήθος. Ήθος που πηγάζει από τον ψυχισμό του καθενός/μιας σαφώς, μα ένα καταπληκτικό κομμάτι (από εκείνα που προτιμά) που μπορεί να γλιστρήσει στον λαβύρινθο του μυαλού, ανατρέπει ή κατευνάζει, μαλακώνει ή οδηγεί στα άκρα συμπεριφορές και συναισθήματα.

Είναι για μένα το καλύτερο ταξίδι, ο ιδανικός τρόπος απελευθέρωσης του μυαλού μου, η τροφή που αναζητά το πεινασμένο για τους δικούς του ήχους κομμάτι μου…

Άμεσα εξαρτώμενη η επιλογή της από την διάθεση και την ανάγκη πλήρωσης με κάτι που προκαλεί τόνωση και δύναμη για τα δικά μου δεδομένα η μουσική δεν έχει συγκεκριμένα ονόματα και είδη. Κατά κανόνα είμαι λάτρης του ξένου τραγουδιού, αν και με ελάχιστες εξαιρέσεις στέκομαι σε κάποια από έλληνες..

Σήμερα, μιας και η ώρα είναι αργάμιση και τέταρτο, ενώ δουλεύω ακόμη και προβλέπω ώρες μέχρι να καταλήξω για 2-3 ώρες στο κρεβάτι μου, ακούω κάποια κομμάτια που με κάνουν να αγνοώ επαρκώς για την ώρα τους δείκτες και τα νούμερά τους…

Όποιος θέλει λοιπόν ας μοιραστεί την αποψινή μου μουσική συντροφιά.

Θα τη βρείτε εδώ που σας την έχω αφήσει, αν τη θέλετε.

Καλό μήνα και δεν είναι πρωταπριλιάτικη ευχή.